Έχει παραξενέψει ο καιρός και τα μετεωρολογικά φαινόμενα δεν είναι όπως άλλοτε. Άλλοι το αποδίδουν σε φυσικές αλλαγές, άλλοι σε αλλαγές οι οποίες έχουν δρομολογηθεί από την ανθρώπινη επικυριαρχία επί του περιβάλλοντος. Οι άνθρωποι έχουν παραξενέψει ακόμα περισσότερο από τον καιρό. Δεν βρέχει, θα πεθάνουμε από την δίψα, δεν ποτίζονται τα δέντρα, καταστρεφόμαστε. Βρέχει, θα πεθάνουμε από πνιγμό, μας χάλασε τα σπίτια, την παραγωγή κτλ. Ποτέ ευχαριστημένοι, πάντα προβληματισμένοι. Ο προβληματισμός βέβαια οδηγεί και στην λήψη μέτρων διαχείρισης, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν την μέριμνα και για την περίπτωση έλλειψης αλλά και αφθονίας (το να μην μπαζώνουμε τα ρέματα δεν περιλαμβάνεται στις δραστηριότητες αυτές και πιο πολύ μας απασχολεί αν το τελευταίο εν Αθήναι φυσικό ρέμα λειτουργεί ως εκκολαπτήριο κουνουπιών παρά ότι είναι το τελευταίο εναπομείναν φυσικό όν του είδους του).
Επίσης μας απασχολούν πολύ οι οικονομικές δραστηριότητες, η αφθονία και η κρίση και κάπου εκεί προκύπτουν και διαμάχες περί της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Να τους διαχειρίζεται η πολιτεία ή να πάει στο καλό το παλιάμπελο ας ασχοληθεί κανένας ιδιώτης του οποίου τα συμφέροντα θα συμβαδίζουν με την εργασία (Βλ. πρόσφατο θέμα ΕΥΔΑΠ).
τὰς δὲ ἀρχὰς τὰς περὶ τὴν ἐγκύκλιον διοίκησιν ἁπάσας ποιοῦσι κληρωτάς, πλὴν ταμίου στρατιωτικῶν καὶ τῶν ἐπὶ τὸ θεωρικὸν καὶ τοῦ τῶν κρηνῶν ἐπιμελητοῦ. ταύτας δὲ χειροτονοῦσιν, καὶ οἱ χειροτονηθέντες ἄρχουσιν ἐκ Παναθηναίων εἰς Παναθήναια.
Κατά το παρελθόν πάντως, τότε που η Αθήνα είχε αρκετά ρέματα και 3-4 ποτάμια, υπήρχε ένας αξιωματούχος της πολιτείας ο οποίος λέγονταν επιμελητής των κρήνων και είχε υπ' ευθύνη του αυτά που συζητάμε. Μάλιστα ήταν τόσο σημαντικός για την εύρυθμη λειτουργία της Πόλης που όπως και οι Στρατηγοί, εκλέγονταν αντί να κληρώνεται. Όπως και στα άλλα αξιώματα αν κάποτε τύχαινε και έκανε πολύ καλά την δουλειά του, τότε η πολιτεία τον τιμούσε, όπως οφείλει να κάνει κάθε πολιτεία η οποία αναγνωρίζει τις υπηρεσίες των μελών της.
Από Τύχη Αγαθή μας βρίσκεται σήμερα, από το ιερό του Αμφιαράου στον Ωρωπό, ένα τέτοιο ψήφισμα της Βουλής με το οποίο ο Δήμος τιμά για τις υπηρεσίες του τον Πυθέαν Σωσιδήμου απο τον Δήμο Αλωπεκής (περίπου η σημερινή Δάφνη). Έτσι μπορούμε και εμείς σήμερα να διαπιστώσουμε πως παρά το ότι τα σχετικά με τον καιρό και νερό προβλήματα παραμένουν διαχρονικά σταθερά, η ανθρωπότητα και ειδικά η νεοελληνική έχει προοδεύσει πολύ μα πολύ σε σχέση με τους προηγούμενους κάτοικους της περιοχής.
Θεοί.
Επί Νικοκράτους άρχοντος, όταν επρυτάνευε πρώτη κατά σειράν η Αιγηίς φυλή, και γραμματεύς ήταν ο Αρχέλας Χαιρίου Παλληνεύς, την ενάτη του Μεταγειτνιώνος, την τριακοστή ενάτη ημέρα της πρυτανείας· από τους προέδρους έθετε το ζήτημα σε ψηφοφορία ο Νικίας Θημακεύς· απόφαση του δήμου· εισήγηση του Χαιριωνίδου Λυσανίου Φλυέως· σχετικά με το προβούλευμα που ο δήμος εζήτησε να εκδώσει η βουλή για τον Πυθέα, πώς δηλαδή πρέπει να τιμηθεί ο Πυθέας, με τη βοήθεια της αγαθής Τύχης· να αποφασίσει ο δήμος· επειδή ο Πυθέας εξελέγη επιμελητής των κρηνών και φροντίζει και για τα άλλα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του με τρόπο καλό και φιλότιμο και τώρα ανακαίνισε εκ θεμελίων την κρήνη πλησίον του ιερού του Άμμωνος και έκτισε την κρήνη στο ιερό του Αμφιαράου και εφρόντισε για την παροχή νερού και για τους υπόγειους αγωγούς· να επαινέσει ο δήμος τον Πυθέαν Σωσιδήμου Αλωπεκήθεν, αφού λογοδοτήσει (για τα πεπραγμένα του στο τέλος της θητείας του), και να τον στεφανώσει με χρυσό στέφανο αξίας χιλίων δραχμών για την αρετή και τη δικαιοσύνη που επέδειξε ως επιμελητής των κρηνών, ώστε να επιδεικνύουν την ίδια φιλοτιμία προς τον δήμο και οι άλλοι που εκλέγονται στο μέλλον επιμελητές των κρηνών· ο κατά πρυτανείαν γραμματεύς να αναγράψει αυτό το ψήφισμα και εκείνο της βουλής σε δύο λίθινες στήλες και να στήσει μία στο ιερό του Άμμωνος και μία στο ιερό του Αμφιαράου· για την αναγραφή των στηλών να δώσει ο ταμίας του δήμου είκοσι δραχμές για κάθε μία στήλη από το δημόσιο κονδύλιο αναγραφής ψηφισμάτων.
Το αρχαίο κείμενο της επιγραφής με σχόλια στον Κόμβο της Ελληνικής Γλώσσας
