Εις σε προστρέχω....

Ο Πυρίσπορος ανέβασε στο blog του το ποίημα του Κ.Καβάφη "Όποιος απέτυχε" συνοδευόμενο από την μουσική του Δ.Παπαδημητρίου που ομολογουμένως έκανε πολύ καλή δουλειά στο έργο πάνω στην ποίηση του Αλεξανδρινού ποιητή. Είναι περίεργο αλλά ο Καβάφης πολύ μου άρεσε ακόμα και σαν παιδί που μάλλον απεχθανόμουν την ποίηση. Ίσως ήταν αυτή η εξεζητημένη γλώσσα, οι αρχαϊκές εκφράσεις με την μουσικότητα που κρύβουν. Βέβαια την προσοχή μου μονοπωλούσαν τα ποιήματα με τις αρχαίες ιστορίες, με την ειρωνική διάθεση του ποιητή.Αυτός ο Ιουλιανός και οι χριστιανοί....
Τώρα που μεγάλωσα αρχίζω και προσέχω περισσότερο και τα άλλα του ποιήματα σαν και αυτό που μελοποίησε ο Παπαδημητρίου. Ορισμένες ειδικά ημέρες, ημέρες που βαραίνει η διάθεση, η σκόνη από την Σαχάρα συμβάλει σίγουρα, ημέρες που νοιώθω τα χρόνια διπλά, πάντα φέρνω στο νού μου ένα άλλο εξαιρετικό ποίημα του αγαπημένου μου ποιητή.


Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου· ποιητού εν Kομμαγηνή· 595 μ.X.

Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι. Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά. Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως, που κάπως ξέρεις από φάρμακα· νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω. Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.— Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως, που κάμνουνε —για λίγο— να μη νοιώθεται η πληγή.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Άχθος Αρούρης

Σήμερα 28 Μαρτίου η ανθρωπότητα αφιερώνει στην Γη μια ώρα. Η ανθρωπότητα που στο γαιολογικό ρολόι της γαίας εμφανίζεται τα τελευταία μόλις λεπτά αφιερώνει μια ώρα στην μεγάλη μητέρα. Φαντάζομαι η Θεά θα γελάει με την έπαρση και αλαζονεία μας. Εμείς να αφιερώνουμε στην μητέρα όλων μια ώρα μέσα στο έτος λες και της κάνουμε εμείς χάρη που θα σβήσουμε τα φώτα και τις ηλεκτρικές μας συσκευές για να δροσιστεί , και όχι αυτή που μας αφήνει ακόμα να περπατάμε πάνω της, εμάς που την βιάζουμε με κάθε δυνατό τρόπο.
Η σημερινή εκδήλωση όπως και οι περισσότερες τέτοιου είδους συμβολικές οικολογικές δράσεις, προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μια αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα να κάνουμε κάτι, μια αλλαγή, να προσπαθήσουμε μετανιωμένοι να φτιάξουμε τα πράγματα. Από την άλλη οι ίδιες αυτές ενέργειες φαίνεται πως το μόνο που επιτελούν είναι να παρέχουν τα ψυχολογικά ελαφρυντικά που ο σύγχρονος ξένος προς την φύση άνθρωπος χρειάζεται. Δεν εξηγείται αλλιώς πως σπεύδουν οι δυτικοί να συμμετάσχουν σε μια τέτοια συμβολική κίνηση , ενδιαφερόμενοι για το κλίμα και τα οικολογικά θέματα, την ίδια ώρα που αυτοί είναι υπεύθυνοι με τον καταναλωτισμό τους , με την κατασπατάληση των φυσικών πόρων για τις πληγές στο σώμα της μητέρας Θεάς. Σαν ψυχοφάρμακο λειτουργεί η ώρα της γης και φαίνεται πως στην Ελλάδα πολλοί έχουν ανάγκη από μια τέτοια γιατρειά. Οι νέο-Έλληνες έρχονται πρώτοι σε συμμετοχή στην εκδήλωση την ίδια στιγμή που είναι και πρώτοι σε κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας , στην κατασπατάληση νερού κτλ σε όλο τον πλανήτη. Πρωτιές που η μια αναιρεί την άλλη κραυγάζοντας έτσι σιωπηλά την υποκρισία μας και την αποτυχία να χρησιμοποιήσουμε τέτοιες συμβολικές κινήσεις ώς έναυσμα για μια πραγματική οικολογική συνείδηση. Την άλλη μέρα θα συνεχίσουμε να ανάβουμε τα φώτα στα σπίτια μας όλη μέρα, να έχουμε αναμμένους τους παλαιάς τεχνολογίας θερμοσίφωνες, να έχουμε όλο το χρόνο τα air-conditions να λειτουργούν στους 20 βαθμούς μόνο και μόνο για να φοράμε τα κουστούμια μας χειμώνα-καλοκαίρι ως καλοί εργαζόμενοι.
Βέβαια παρά την υποκρισία, παρά την βέβαιη αποτυχία κάθε τέτοιας προσπάθειας αν δεν αλλάξουμε την καθημερινή μας ζωή και αν δεν απαιτήσουμε από την εξουσία να θεσπίσει νόμους που να προστατεύουν πραγματικά το περιβάλλον, νομίζω πως πρέπει να συμμετέχουμε, αρκεί να γνωρίζουμε τα παραπάνω.
Την μια - δύο ώρες που θα μειωθεί σημαντικά η φωτορύπανση, την μια αυτή ώρα ίσως κάποιοι από εμάς καταλάβουμε μερικά πράγματα.
Ίσως απομακρυσμένοι λίγο απο τις μεγάλες πόλεις και με λιγότερα φώτα, κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό να δούμε μια τελείως διαφορετική εικόνα, μια εικόνα απαράμιλλης ομορφιάς την οποία χάνουμε λόγο της φωτορύπανσης.
Ίσως αν κλείσουνε οι ηλεκτρικές συσκευές μας, ακούσουμε έστω και για λίγο τον ήχο της γαίας και των πλασμάτων της.
Ίσως αν μαζευτούμε με φίλους και παίξουμε μουσική, διαβάσουμε ποίηση, αστειευτούμε κτλ εκείνη την μια ώρα , νοιώσουμε αυτή την συντροφικότητα που έχει αντικαταστήσει η τηλεόραση, το ιντερνετ, το ηλεκτρικό φώς.
Ίσως αν κάτσουμε για μια ώρα αγκαλιά με τον σύντροφο μας, να δούμε τι ακριβώς νοιώθουμε όταν δεν κάνουμε τίποτα άλλο, όταν όλη μας η προσοχή είναι αφιερωμένη σε αυτόν/ην.
Ίσως αν μείνουμε μόνοι μας για μια ώρα, και συνομιλήσουμε με τον εαυτό μας, γνωρίσουμε ποιος είναι πραγματικά και ποιός νομίζουμε πως είναι.

Ίσως αν κάνουμε κάτι απ' όλα αυτά συνειδητοποιήσουμε και τι πρέπει να κάνουμε και τις υπόλοιπες 23 ώρες, τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μας ώστε να αποδίδουμε στην ζωντανή ΓΗ και την μητέρα θεά, τον σεβασμό που πρέπει ώστε να μην είμαστε απλά άχθος αρούρης.

Ο Κακός Λύκος

Από τον καιρό που ξεκινούσαν οι εργασίες για την κατασκευή της Εγνατίας οδού, οι περιβαλλοντολογικές οργανώσεις εξέφραζαν την ανησυχία τους για την ασφάλεια των λιγοστών μεγάλων άγριων θηλαστικών που ζουν στις προστατευμένες περιοχές που η Εγνατία οδός διατρέχει. Μετά από πολλές πιέσεις τοποθετήθηκε μια υποτυπώδης περίφραξη στις επικίνδυνες περιοχές η οποία υποτίθεται πως θα εμπόδιζε τα άγρια θηλαστικά από το να διασχίζουν την ταχείας κυκλοφορίας οδό.
Απ' ότι φαίνεται η περίφραξη δεν λειτουργεί ώς όφειλε με αποτέλεσμα να χρωστάμε ένα φόρο αίματος σε αρκούδες, λύκους, ελάφια και μικρότερα άγρια θηλαστικά τα οποία εξαναγκασμένα από την πείνα και την μείωση του φυσικού τους ενδιαιτήματος πέρασαν τον φράχτη και βρήκαν τον θάνατο στις ρόδες των τροχοφόρων μας. Πρόσφατα ακόμα ένας λύκος +, ποδοπατήθηκε από φορτηγό την ώρα που οσμιζόμενος κάποια νεκρά πρόβατα τόλμησε να αποπειραθεί να περάσει ώστε να τραφεί.



Πριν πάρα πολλά χρόνια στην ίδια οδό ένα άλλο θηλαστικό , ένα μικρό γουρουνάκι , έβρισκε τον θάνατο με πολύ παρόμοιο τρόπο. Το "αφεντικό" του αφού το έθαψε κανονικά ανήγειρε και μια ταφική στήλη με την ακόλουθη επιγραφή.

«χοῖρος ὁ πᾶσι φίλος,
τετράπους νέος,
ἐνθάδε κεῖμαι
Δαλματίης δάπεδον προλιπὼν
δῶρον προσενεχθείς
καὶ Δυρράχιν δὲ ἐπάτησα
Ἀπολλωνίαν τε ποθήσας
καὶ πᾶσαν γαίην διέβην
ποσὶ μοῦνος ἄλιπτος
νῦν δὲ τροχοῖο βίῃ
τὸ φάος προλέλοιπα
Ἠμαθίην δὲ ποθῶν
κατιδεῖν φαλλοῖο δὲ ἅρμα
ἐνθάδε νῦν κεῖμαι
τῷ θανάτῳ μηκέτ’ ὀφειλόμενος»

«Ο ΧΟΙΡΟΣ, ο φίλος όλων, τετράποδος νέος, ενθάδε κείμαι, έχοντας αφήσει το έδαφος της Δαλματίας όπου είχα προσφερθεί ώς δώρο. Πόθησα και πάτη­σα και το Δυρράχιο και την Απολλωνία, διάβηκα όλη τη γη με τα πόδια. Τώρα όμως από τροχαίο έχασα το φως μου, πάνω στη στιγμή που ποθούσα να δω την Ημαθία και την πομπή με το φαλληφορικό άρμα. Εδώ κείμαι και δεν χρωστώ τίποτα στον θάνατο»

Τελικά το σίγουρο είναι πως τα ατυχήματα συμβαίνουν. Το ζήτημα είναι πόσο προσπαθούμε ώστε να τα προλαμβάνουμε και πώς αντιδρούμε αφού συμβούν.
Από το ταφικό αναθηματικό μνημείο στην πλήρη αδιαφορία. Πραγματικά ο πολιτισμός μας έχει προοδεύσει πολύ.......

ΥΓ1. Για τις προσπάθειες προστασίας της άγριας πανίδας της περιοχής μπορούμε να μάθουμε περισσότερα στον αρκτούρο.
ΥΓ2. Για την σχέση ανθρώπου Λύκου διαβάστε το εξαιρετικό "Το τοτέμ του λύκου"

Έκλεισε το κουτί της Πανδώρας

Εδώ και χρόνια δεν παρακολουθώ καθόλου τηλεόραση, προτιμώντας άλλες μορφές ψυχαγωγίας και ενημέρωσης.

Η πορεία απεξάρτησης ξεκίνησε με τις ταινίες, αφού κατέληξαν οι διαφημίσεις να είναι ισόποσες σε χρόνο με το προβαλλόμενο έργο, και ολοκληρώθηκε με τις ειδήσεις και εκπομπές ενημέρωσης, αφού από την μια δεν με νοιάζει να ενημερώνομαι για την κοσμική ζωή των μαϊντανών και από την άλλη τα πολλαπλά παράθυρα όπου ο κάθε άσχετος λέει το μακρύ και το κοντό του ( όλοι έχουν άποψη για τα πάντα ), έβλαπταν σοβαρά την υγεία μου ( και τα αντικείμενα του σπιτιού μου τα οποία νευριασμένος εκσφενδόνιζα ).

Αν και τα παραπάνω είναι η γενική εκτίμηση που έχω για αυτό το μέσο, οφείλω να ομολογήσω πως κατά καιρούς εμφανίζονται ποιοτικές εκπομπές τις οποίες αν και δυστυχώς συνήθως δεν παρακολουθούσα ( μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά ) , τύχαινε μερικές φορές να δω.

Μια από τις ποιοτικότερες ενημερωτικές εκπομπές των τελευταίων χρόνων ήταν και "το κουτί της Πανδώρας" του Κώστα Βαξεβάνη και της ομάδας του. Και λέω ήταν γιατί "κόπηκε" αιφνιδίως από το κανάλι ALPHA στις 23 του μήνα.

Το περίεργο είναι απ' ότι διαβάζω πως η εκπομπή είχε σημαντικά ποσοστά τηλεθέασης, παρά την απαράδεκτη ώρα που το κανάλι την προέβαλε, πράγμα που σημαίνει πως "κόπηκε" για άλλους λόγους.

Επίσης βλέπω πως υπάρχουν αρκετές διαμαρτυρίες για το γεγονός αυτό, πράγμα που σημαίνει πως το κανάλι δεν ενδιαφέρεται για την άποψη των τηλεθεατών.

Η απορία που προκύπτει τελικά είναι, αν δεν καθορίζουν οι τηλεθεατές, ούτε και η αμφισβητούμενη τηλεθέαση το τι παίζεται, ποιός ή τι τέλος πάντων είναι αυτό που συνεχώς υποβαθμίζει την ποιότητα του τηλεοπτικού προγράμματος; Συνωμοσιολόγος δεν υπήρξα ποτέ, αλλά αυτή την φαινομενικά(;) συντονισμένη προσπάθεια αποβλάκωσης μας δεν την καταλαβαίνω με τίποτα. Εκτός αν είναι και αυτό το φαινόμενο απόρροια της γενικότερης παρακμής που μοιάζει να καταλαμβάνει τα πάντα και να μην καταλαβαίνουμε το πως και το γιατί.

Παρ' αυτά συνιστώ σε όλους να παρακολουθούν τον ιστοχώρο της εκπομπής και του κου Βαξεβάνη και να διαμαρτυρηθούν έντονα για αυτό το πλήγμα για την ποιοτική τηλεόραση.

Την δική του απάντηση στο γεγονός, δίνει ο δημοσιογράφος εδώ