Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Συναινέσεις ψήφοι εμπιστοσύνης και πολιτικός λόγος

Έκατσα χθες και παρακολούθησα την συζήτηση στην βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση το μεσοπρόθεσμο και τις άλλες αμαρτίες των γονέων που παιδεύουν τα τέκνα.
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων δεν μπορώ να πώ πως άκουσα κάτι ενδιαφέρον η σημαντικό. Ούτε καν αντιπολιτευτικά, αφού μέχρι και η γ.γ του ΚΚΕ μάλλον παραληρούσε με εκτός τόπου και χρόνου αναλύσεις.

Τουλάχιστον τώρα με την επάνοδο του πολλά βαρύ συνταγματολόγου θα έχουμε πιο αξιόπιστες ρητορικές κόντρες, παρά ότι θα τις εκφράζουν οι πάντα παραμένοντες αξιόπουστες του συστήματος. Η τεχνική αντιμετώπιση του προβλήματος (στους ίδιους απαράλακτους όρους) με κλινική ιατρική ορολογία σε αντιπαράθεση με το ανθρώπινο και καλά αρθρωμένο προφίλ του όλου ΠΑΣΟΚ.
Έτσι λοιπόν δεν κατανόησα και πολλά παραπάνω απο την χθεσινή συζήτηση.

Μάλιστα θα έλεγα πως ο ποιοτικός, συγκεκριμένος και βασισμένος σε αξίες λόγος του μεγάλου πολιτικού ανδρός Κυριάκου Μητσοτάκη που διάβασα σήμερα, μάλλον αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο τρόπο την ποιότητα της σημερινής πολιτικής στην χώρα που την εφηύρε.

Έτσι σε δηλώσεις του είπε:
«Αν ήταν η 151η η δική μου ψήφος θα ψήφιζα το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αλλά έχουμε κυβερνητική πλειοψηφία»

Ενώ αργότερα επανήλθε με την εξής διευκρίνιση:
"Έχω δηλώσει επανειλημμένως ότι θα καταψηφίσω το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Ξεκαθαρίζω τη θέση μου προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών μιας απάντησης που έδωσα σε ένα εντελώς υποθετικό ερώτημα»

Καταλάβατε; Είμαι σίγουρος....

Σε συνδυασμό μάλιστα οι δηλώσεις αδιαμφισβήτητα θέτουν υποψηφιότητα για παραδειγμα στο νέο λήμμα των λεξικών 'Το αξιόπουστο ελληνικό πολιτικό σύστημα'.

Δεν πάει να κάνει (για τους δικούς τους λόγους βεβαίως) εκκλήσεις «προς την ΕΕ για μια ακόμη φορά ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τίμοθι Γκάιτνερ, τονίζοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να αρχίσει να μιλά με μια και μόνο φωνή για την επίλυση της ελληνικής κρίσης», τονίζοντας πως
«Ο απλός κανόνας της διαχείρισης κρίσεων είναι ότι πρέπει να βρεις μια απλή, σαφή, ενωτική και κατηγορηματική στρατηγική»

Σιγά μην ιδρώσει το αυτί των Παγκάλων ( των δημοκρατικών όχι των δικτατόρων), Μητσοτάκιδων και λοιπών αξιόπουστων και απαρνηθούν την art of greek politics.

Δεν υπάρχουν σχόλια: