Σαν στάθηκα και γύρισα να βρώ τα βήματα μου
στον ήλιο τ' απομεσήμερου που άρχιζε να φθίνει
βαθιά νόμιζα θα’ τανε μες της ζωής την άμμο
μα μόλις που ξεχώρισα κάποια, τα τελευταία!
σαν την ζωή που πέρασε και τώρα μοιάζει λίγη
η θάλασσα τα έσβηνε, η λήθη γύρω απ' την μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου