Αν κάποτε φωλιάσει η τρικυμία στην ψυχή σουμην άδικα νομίσεις πως θα την γαληνέψειςμακριά απ' τ' ακρη του γιαλού και τ' αφρισμένο κύμαεκεί που σβήνει ο αφρός και η βοή δεν φτάνειΜα βούτα γρήγορα, καθόλου μην διστάσειςστην αγκαλιά της θάλασσας και στα μεγάλα βάθηκαι άφησε εκείνα την απόφαση να πάρουναν σε δεχτούνε μέσα τους, ή έξω σε ξεβράσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου