Και επειδή έχω χαρά μεγάλη προτίνω για να συμβαδίζει όλη η κοινωνία με τις εξελίξεις και την νέα κουλτούρα της χώρας να γίνει πρωτεύουσα της χώρας τα Ζωνιανά και αλλαγή του ξεπερασμένου [πια εθνικού ύμνου που μιλάει για σπαθιά ελευθερία, πολέμους και λοιπές οπισθοδρομικές αηδίες με κάτι παρόμοιο απο τα παρακάτω που ταιριάζουν καλύτερα
Μετά η κυβέρνηση μας θα φαίνεται πιο αξιαγάπητη σε όλους
Έχω αρχίσει τον τελευταίο καιρό και έχω μια περίεργη συγχρονικότητα ή συντονισμό με τις εξελίξεις, σε βαθμό που θα αρχίσω να την ψάχνω με την μαντεία.
Εν πάση περιπτώση έλεγα προχθές στο προηγούμενο πως
"Η οικονομική κρίση μπορεί να μας ανοίξει τα μάτια και να καταρρίψει κάποιες σύγχρονες παραμυθίες"...
και
"....Και αν το σκεφτούμε λίγο το πράγμα, θα διαπιστώσουμε πως ήδη το πέπλο που μας κρύβει την πραγματικότητα έχει σηκωθεί, ειδικά για αυτούς μέσα στα πράγματα, δηλαδή τους ίδιους τους προπαγανδιστές θιασώτες και επιβάλλοντος την πίστη αυτή".
Εκτός οτι για ακόμα μια φορά η Αμερική πρωτοπορεί λέγοντας καθαρά αυτό που όλοι στον Δυτικό κόσμο για χρόνια θέλαν να κρύψουν, φαντάζομαι πως όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική είναι η δήλωση αυτή .
Ήθελα εδώ και καιρό να υπεραμυνθώ της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, δηλαδή των θετικών πραγμάτων που αυτή μπορεί να μας προσφέρει, αλλά μια η βαρεμάρα μια οι εξελίξεις που με πρόλαβαν το ανέβαλα.
Βέβαια παρά τα χειροκροτήματα, φαίνεται πως το νέο υπέρογκο δάνειο που ως χώρα λάβαμε δεν δύναται να αποτρέψει την κρίση (όπως κανένα δάνειο για καμία δυτική χώρα αφού η κρίση είναι συστεμική όπως σωστά αναφέρεται, αν και διαφωνούμε ως προς το πιο είναι πραγματικά το σύστημα), παρά μεταθέτει λίγο την λαιμητόμο στα παιδιά και εγγόνια μας (ε αφού μπορεί να την γλυτώσουμε εμείς 1-2 χρονάκια σιγά).
Έτσι θεωρώντας πως η κατάσταση παραμένει ως έχει, με μόνο τους τρελούς του χωριού – του εκάστοτε χωριού - να ζητωκραυγάζουν ακόμα τους φωστήρες μας όπως μαθαίνω στο blog του Περίκαλλου, θα επιμείνω σε μια μικρή ανάλυση των καλών που μπορεί να μας προσφέρει η οικονομική κρίση, υπεραμυνόμενος μάλιστα της απόλυτης αναγκαιότητας της για να σωθούμε.
Να πάμε κατευθείαν στα πολύ βαθιά λοιπόν.
1. Η οικονομική κρίση μπορεί να μας ανοίξει τα μάτια και να καταρρίψει κάποιες σύγχρονες παραμυθίες.
Από την βιομηχανική επανάσταση και μέχρι σήμερα (ή λίγο προ κρίσης), με την βοήθεια των νέων κοινωνικό-οικονομικών ιδεολογιών που γεννήθηκαν τότε, δημιουργήθηκε μια καινούργια πίστη, με θρησκευτικά ανορθολογικά κριτήρια θα υποστήριζα αν ήμουν άθεος, η οποία δεν άλλη από την πίστη στην γραμμική πρόοδο και ανάπτυξη, που συνδέεται με την οικονομία, τις ‘υλικές’ απολαύσεις και πάει πολλές φορές χέρι χέρι με την τεχνολογία.
Η ανορθολογική αυτή πίστη λοιπόν, παρέα με τα ιδεολογήματα που την ανέδειξαν, δημιούργησαν μια μαζική παραίσθηση, η αν θέλετε έναν σύγχρονο ‘μύθο’ ο οποίος μέχρι στιγμής έχει καρφωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο και δεν φεύγει ότι και να λέμε.
Παράδειγμα: Κάνει κάποιος μια λογική ερώτηση. Ρε παίδες γίνεται σε έναν πεπερασμένο πλανήτη (με τους hommo πληθυσμούς να αυξάνονται), να υπάρχει αέναη, αειφόρος, αιώνια, συνεχής, Άπειρη ανάπτυξη και πρόοδος; (και δεν μιλάμε για ανάπτυξη στην γιόγκα ε;). Εκτός του ότι συνήθως είναι σαν να μην τέθηκε η ερώτηση ποτέ, της σπάνιες φορές που επιχειρείται μια απάντηση, γελάει και το παρδαλό κατσίκι, και αποδεικνύεται περίτρανα ο χαρακτήρας αυτής της μαζικής παραίσθησης.
Ε λοιπόν ναι ελπίζω πως αυτή η πρόσφατη παγκόσμια κρίση θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την παραίσθηση και χωρίς Προζακ.
Και αν το σκεφτούμε λίγο το πράγμα, θα διαπιστώσουμε πως ήδη το πέπλο που μας κρύβει την πραγματικότητα έχει σηκωθεί, ειδικά για αυτούς μέσα στα πράγματα, δηλαδή τους ίδιους τους προπαγανδιστές θιασώτες και επιβάλλοντος την πίστη αυτή, η για να είμαι πιο συγκεκριμένος αυτούς τους οποίους η μαζική παραίσθηση ανέδειξε σε νικητές. Και πως το καταλαβαίνουμε αυτό; Μα αν δείτε γνωρίζοντας πως δεν πάει άλλο, σου λένε οι άνθρωποι πως τα ψέματα τελείωσαν, σφίχτε τα ζωνάρια (για να έχουν λίγο χρόνο βέβαια ακόμα οι ίδιοι να σπαταλούν την υπεραξία των άλλων), επιμένοντας στην αναγκαιότητα μιας ακαθόριστης ακόμα αλλά νομίζω θα δείξει σύντομα αλλαγής πλεύσης.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι χαμένοι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και αυτοί εκ των αρχικών προπαγανδιστών παρομοίων ιδεών με διαφορετικό επικάλυμμα που ακόμα επιμένουν πως δεν υπάρχει κρίση, μπορούμε όλοι να τρώμε με χρυσά κουτάλια για πάντα αρκεί να μην μας κλέβουν οι μεγάλοι κτλ.
Εδώ πάλι, για να χρησιμοποιήσω και ένα παράδειγμα των ημερών, δεν μπορώ να καταλάβω πως και γιατί πχ ο σύγχρονος αμαξάς, μπορεί να διαφοροποιείται τόσο πολύ (οικονομικά) από τον αμαξά όλων των άλλων εποχών και να μπορεί στα πρώτα 10 χρόνια δουλειάς ζώντας καλά να κάνει και απόσβεση 100.000-200.000χιλ € κόστους στα δεύτερα 10 να αγοράζει σπιτάκι (συνεχίζοντας να ζει καλά) και να θεωρεί πως αυτό μπορεί να συμβαίνει για πάντα. Ε δεν πειράζει η παραίσθηση θα παραμείνει λίγο ακόμα στον αμαξά μας και σε κάποιους που έχουν παραμείνει στις οικονομικές θεωρίες του 19 αιώνα.
Η συνέχιση της κρίσης θα τους βοηθήσει και αυτούς να καταλάβουν στο τέλος.
Να πάμε και λίγο παραπέρα, σε κάτι ίσως ακόμα πιο σημαντικό και καθολικό που βέβαια συνδέεται με την παραπάνω μας ψευδαίσθηση και τις πράξεις που αυτή καθόρισε τα τελευταία 100-200 χρόνια.
2. Η κρίση μπορεί να λύσει τα οικολογικά προβλήματα πιο καλά, άμεσα και μόνιμα απ’ ότι αν είχαν την εξουσία όλες οι οικολογικές οργανώσεις μαζί.
Γιατί ενώ οι οικολογικές οργανώσεις, που στην πλειοψηφία τους είναι και αυτές συστεμικές και καθόλου ριζοσπαστικές, όλο και κάποια έκπτωση κάνουν, λίγο αειφόρος - πράσινη ανάπτυξη, λίγο ανθρωποκεντρισμός, λίγο από δω λίγο από κει, η οικονομική κρίση είναι αμείλικτη. Τέρμα οι βόλτες με τα αμάξια, τέρμα οι εισαγωγές τόνου (ίσως προλάβει και δεν εξαφανιστεί), τέρμα οι καταστροφικές σπατάλες, τέρμα τα αναπτυξιακά έργα, τέρμα τα λάχανα….
Οπότε αν προσβλέπουμε στην κρίση να λύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή την στιγμή παγκοσμίως ήτοι το οικολογικό, σίγουρα οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τα υιοθετήστε μια τίγρη, κάντε κομποστ στην πολυκατοικία σας κτλ.
Το τρίτο μεγάλο πρόβλημα που μπορεί να επιλύσει η οικονομική κρίση είναι πιο εσωτερικό, και επειδή το πάμε σερί ε! σχετίζεται και αυτό λίγο με τα παραπάνω.
Μεταφερόμαστε στο εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, που παραδόξως η οικονομική άνθηση αντί να εμπλουτίσει μάλλον μάρανε, αν κρίνουμε από την κυκλοφορία φαρμακευτικών αγωγών (νομίμων και μη), ψυχολογικών προβλημάτων, και ψυχιάτρων και λοιπόν που πλούτισαν από αυτό (σπαταλώντας ηλιθιωδώς , και εξ’ ίσου πεπεισμένοι για την αιώνια πρόοδο δηλ στην περίπτωση τους την πλήθυνση των ψυχικά προβληματικών).
3. Η οικονομική κρίση είναι σίγουρο πως θα φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά, δημιουργώντας ξανά πιο Ανθρώπινες σχέσεις, πιο ειλικρινής, και το πιο βασικό, ουσιαστικότερες σε σχέση με τους χωρισμούς για λόγους Club ή Μπουζούκια.
Και μιας και σκέφτηκα μπουζούκια σε περιόδους κρίσης εκτός από τον εσωτερικό τους κόσμο, τις παρέες και τις σχέσεις οι άνθρωποι οδηγούνται στην ανάπτυξη χρήσιμων δεξιωτήτων. Μαθαίνεις ρε παιδί μου ένα μπουζουκάκι για να παίζεις στην παρέα, τραγουδάς λίγο εσύ αντί να πληρώνεις τον επαγγελματία αοιδό που δεν ξέρει τι είναι η εφορία, και αυτό φυσικά δεν περιορίζεται στα της τέχνης αλλά αφορά όλους τους τομείς δραστηριοτήτων. Έτσι ο άνθρωπος της κρίσης είναι πιο ολοκληρωμένος και εσωτερικά αλλά και εξωτερικά (ίσως μάλιστα αντιστραφεί και η κατά 20% μείωση της μυϊκής μάζας στα παιδιά που παρατηρείται μόλις την τελευταία δεκαετία που διάβαζα τις προάλλες).
Αν και νομίζω πως τα παραπάνω επιχειρήματα, με όλες τους τις προεκτάσεις θα αρκούσαν να πείσουν και τον πιο δυσκολόπιστο για την θετική αξία της κρίσης θα αναφέρω κάτι ακόμα.
Θεωρώ βέβαιο πως ένας λογικός και ουδέτερος παρατηρητής, που δεν θα συμμερίζονταν τις δικές μας συναισθηματικές ανησυχίες, ένας αποστασιοποιημένος εξωγήινος με γνώση της ιστορίας πχ θα έκανε άλλο έναν συλλογισμό.
Οι άνθρωποι σε περιόδους κρίσης θα μας έλεγε έχουν την κακή συνήθεια να κάνουν και άλλες μαλακιές. Όπως πχ πολέμους. Μικρή κρίση μικρός πόλεμος, μεγάλη κρίση μεγάλος πόλεμος, παγκόσμια κρίση ε… νταξ το πιάσαμε. Θα επέμενε λοιπόν ο εξωγήινος μας πως αν και μαλακία, αυτό είναι κάτι καλό αφού η πρόοδος σταματά και ενισχύονται στο πολλαπλάσιο και όλα τα παραπάνω που ήδη αναφέρθηκαν ενώ ταυτόχρονα επιλύεται άλλο ένα τεράστιο πρόβλημα που ο ίδιος βλέπει αλλά εμείς αρνούμαστε καν να σκεφτούμε, αυτό του υπερπληθυσμού.
Βέβαια θα μπορούσα να του αντιγυρίσω, ναι μεν αγαπητό πράσινο μαλάκιο from outer space αλλά τις τελευταίες φορές που θυμάμαι να έγινε κάτι τέτοιο, μετά επιστρέψαμε πιο δυναμικά στην μαζική παραφροσύνη και την παραίσθηση μας, μην σου πω κι’ όλας πως υπήρχαν περιπτώσεις που κάναμε πόλεμο για να ‘οδηγήσουμε΄ και κάποιους που είχαν ξεμείνει στο προοδευτικό ‘όνειρο’ μας αλά freedom and democracy.
Και εκεί ο αισιόδοξος αυτός εξωγήινος ίσως να μας απαντούσε. ‘Σύμφωνοι αλλά τι στο όνομα του μεγάλου ωραιοπλόκαμου &*&$#$&# (ακατανόητο όνομα), συνέχεια τις ίδιες μαλακίες θα κάνετε;
Για’ αυτό σας λέω, η κρίση είναι κάτι καλό και μην τους ακούτε. Καιρός να αντιστρέψουμε τις λογικές και αντί να υποθηκεύουμε το αίμα των παιδιών μας ας την αγκαλιάσουμε εξ’ ολοκλήρου να υποστούμε μπαμ και κατω όλες τις συνέπειες έτσι ώστε το μέλλον να είναι καλύτερο.
Ε και αν δεν περιλαμβάνει το καλύτερο μέλλον και εμάς προσωπικά, αλλά την πατήσουμε μεταξύ του μπαμ και του κάτω, στα @@ του, του εξωγήινου, σημασία έχει θα μας πει το ΣΥΝΟΛΟ.
Μικρό αρκουδάκι θύμα Εγνατίας οδού και αγανακτισμένων κάφρων
βρίσκει την μαμα αρκούδα εκεί που η καφρίλα δεν εχει ακόμα φτάσει.
Εκεί που το τοποθέτησαν άνθρωποι που ήξεραν να σέβονται
Άλλο ένα αρκουδάκι νεκρό χθες στο ένα απο τα 3 σημεία που τουλάχιστον 15-20 του είδους του έχουν βρει τον θάνατο από το 2009 σύμφωνα με τα δημοσιεύματα που βρήκα πρόχειρα.
Και επειδή όλοι βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε τους ανεκδιήγητα άχρηστους σε κάθε δυνατό επίπεδο υπεύθυνους πολιτικούς και προύχοντες κουμπάρους τους που ούτε καν τις προτεινόμενες λύσεις από τον Αρκτούρο και άλλες οργανώσεις για την περιοχή δεν μπόρεσαν τόσα χρόνια να υλοποιήσουν (μιλάμε για πολύ δύσκολο να κάνεις 5-6 υπόγειες διαβάσεις σε εκείνα τα σημεία για τα ζώ και να βάλεις μια μικρή περίφραξη ) να σας πληροφορήσω πως τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Βλέπετε οι 'Προμηθείς', τα πάντα προβλέποντες πανέξυπνοι αυτοί άνθρωποι είχαν υπολογίσει πως με το που θα τελείωνε η Εγνατία θα μπαίναμε στην κρίση, οπότε ήταν θέμα χρόνου πότε θα σταμάταγαν οι φανταστικοί Έλληνες οδηγοί να χρησιμοποιούν λόγο κόστους βενζίνας κτλ την νέα αυτή πίστα ταχύτητας που τους προσέφεραν τα κοινοτικά ταμεία και το Ελληνικό κράτος, οπότε και να εξανεμιστεί ο κίνδυνος για τις αρκούδες. Αν μείνει καμία μέχρι τότε βέβαια αλλά αυτό ήταν και το μεγάλο στοίχημα.
Με μικρές αποδόσεις όμως στους μπούκερ (που κάνουν πάρτι - και αυτοί - στην χώρα) μπαίνει το εν λόγω ενδεχόμενο επιβίωσης των αρκούδων καθώς όλοι γνωρίζουν πως πρώτα θα εξαφανιστεί ο κόσμος - μαζί και η τελευταία αρκούδα της χώρας - και μετά ο τελευταίος Νεοέλληνας ΚΑΦΡΟΣ που παθαίνει στήση μόνο παίζοντας με το κιβώτιο ταχυτήτων και σανιδώνοντας το γκάζι ανάμεσα στις πινακίδες ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ.
Βλέπετε μια φορά έκανε λάθος και αυτή η φυσική επιλογή και δείτε που καταλήξαμε.....
ΥΓ: Επειδή στα σοβαρά τώρα έχω βρεί πολλά άλλα θετικά που μπορεί να προκαλέσει η κρίση εκτός από την έλλειψη αυτοκινήτων στην Εγνατία, θα επανέλθω σε επόμενο κειμενάκι
Διάβασα με μεγάλη χαρά πριν λίγο την είδηση πως το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ξεκίνησε ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα που αποσκοπεί στην ολοκλήρωση της αποκρυπτογράφησης των παπύρων της Οξυρύγχου με την βοήθεια του κοινού μέσω internet.
Έτσι μέσω μιας ειδικής εφαρμογής εγγεγραμμένοι χρήστες θα μπορούν να βλέπουν τα θραύσματα των ανεκδότων παπύρων (ναι υπάρχουν και είναι αρκετοί) της συλλογής που μας χάρισε αποσπάσματα από την Σαπφώ, τον Άλκμαν κτλ.
Βέβαια στο μεγαλύτερο της μέρος η συλλογή (κείμενα από τον 1o-6o μχ αιώνα) φαίνεται πως έχει χριστιανικά κείμενα, οπότε μην εκπλαγείτε αν αντί για καμιά χαμένη τραγωδία –ένα Προμηθέα λυόμενο πχ - βοηθήσετε στο να καταγραφεί ένα ακόμα απόκρυφο ευαγγέλιο. Και προς θεού (sic) μην στεναχωρηθείτε έχει και αυτό την ιστορική του αξία.
Σημαντικό εδώ να αναγνωρίσουμε δύο πράγματα. Πρώτον την σημαντική συμβολή της τεχνολογίας (βέβαια δεν ξέρω αν θα δεχόμουν για αυτήν την θετική συνεισφορά και όλα τα αρνητικά και θυμήστε μου να γράψω σύντομα κάτι για την digital γνώση και το internet) και δεύτερον και βασικότερο την εξαιρετική προσέγγιση του πανεπιστημίου (όπως και άλλες πρόσφατες ανάλογες πρόσφατες άλλων ιδρυμάτων – η British library μου έρχεται στο μυαλό) που αποφάσισε να διαθέσει στο κοινό τα σπαράγματα.
Αρκεί μόνο να θυμήσω πως ο πάπυρος του Δερβενίου που χαρακτηρίστηκε πχ από τον καθηγητή Richard Janko ως το σημαντικότερο κείμενο σχετιζόμενο με την πρώιμη ελληνική λογοτεχνία, επιστήμη, θρησκεία και φιλοσοφία που εμφανίστηκε μετά την Αναγέννηση έμεινε αδημοσίευτο για 44 χρόνια μιας και το φυλάγαν οι καθηγητές της Θες/νίκης μην χάσουν την δόξα και το εκδώσει κανείς άλλος. Διασκεδαστικές οι επιστολές του Janko και των Ελλήνων καθηγητών (Εδώ, εδώ και εδώ).
Λοιπόν όσοι θέλετε ως ερασιτέχνες παπυρολόγοι να βοηθήσετε στην αποκρυπτογράφηση των σπαραγμάτων σπεύσατε ΕΔΩ, μόνο να θυμάστε κάτι που έχει επισημανθεί σε ανάλογες περιπτώσεις.
Επειδή εμείς ως Έλληνες, κατέχοντες την Ελληνική γλώττα όλων των περιόδων μας έχουμε μια ‘άποψη’ σε σχέση με τον κινέζο που βλέπει τους χαρακτήρες ως ιδεογράμματα για το τι θέλει να πει ο ποιητής ( ή το σπάραγμα του παπύρου) κάνουμε ασυνείδητα περισσότερα λάθη σε τέτοιες προσπάθειες απ’ ότι ο κινέζος. Οπότε όταν θα αντιστοιχείτε τα γράμματα στους χαρακτήρες που νομίζετε πως διαβάζετε μην προσπαθείτε να ‘διαβάσετε’ λέξεις ή συμπερασματικά να υποθέσετε κάποιο αβέβαιο χαρακτήρα. Κάντε τον κινέζο σαν να μην καταλαβαίνετε τι γράφει και απλά αν μοιάζει με ‘Α’ πατήστε Α και ούτω καθεξής.
….και ξαφνικά ο δυτικός κόσμος ‘πάγωσε’ από την είδηση του μεγάλου φονικού στην Νορβηγία.
Δάκρυα και συλλυπητήρια και άναρθρες πνιγμένες στην λύπη κραυγές κατά του ‘τρελού’ νεαρού που κατάφερε (ε δεν είναι και εύκολο πράγμα ) να σκοτώσει γύρω στα 90 άτομα σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα της Νορβηγίας αλλά και της Ευρώπης επίθεση, μια επίθεση με όλα τα χαρακτηριστικά ενός προσωπικού αγώνα, μιας προσωπικής σταυροφορίας όπως ο ίδιος ο δράστης θα ήθελε να την βλέπει.
Δεν θα σταθώ στα γνωστά ‘χαρακτηριστικά’ του Anders Behring Breivik ( ήδη απέκτησε μια ευμεγέθη καταχώρηση στην Wikipedia όπως διαπιστώνετε) , ακροδεξιός, χριστιανός φονταμενταλιστής, μασόνος, υπερσιωνιστής (και δεν το λέω εγώ η Jerusalem post το λέει ) κτλ αλλά σε μια γενικότερη διαπίστωση που τουλάχιστον για μένα είναι πολύ πιο σημαντική ως παράμετρος στο όλο ζήτημα.
Εκεί που κολλάω εγώ είναι στο επίθετο τρελός που συνοδεύει εξ’ αρχής το όνομα του και όχι γιατί μπορεί να μην στέκει σαν χαρακτηρισμός της ψυχικής του κατάστασης (εξ’ άλλου ξεκινώντας από μορφές κατάθλιψης, μέχρι παρόμοια άκρα η πλειοψηφία του δυτικού κόσμου πάσχει ψυχιατρικώς ), αλλά για τον λόγο που χρησιμοποιείτε.
Έτσι, όπως και σε πλήθος άλλων περιπτώσεων, από τον Χίτλερ μέχρι τον Τσάβεζ, και από τον Σαντάμ μέχρι τον Οσάμα το τρελός είναι ένας χαρακτηρισμός που εύκολα δίνει ο σύγχρονος δυτικός κόσμος όταν δεν ΘΕΛΕΙ να έρθει αντιμέτωπος με το οτιδήποτε ξεφεύγει από τα α-ιδεολογικά του μέτρα. Στην πραγματικότητα με το επίθετο τρελός ξορκίζεται ο δαίμονας που δεν μπορούμε να πολεμήσουμε.
Ο αποχαυνωμένος μεταμοντέρνος δυτικός κόσμος, όπου όλα είναι σχετικά, όπου μόνη ‘ιδεολογία’ είναι η κατανάλωση και η μισθωτή σκλαβιά, ο κόσμος του θεάματος και των θεατών, ΑΡΝΗΤAI να δεί κατάματα την αλήθεια και τελικά να την αντιμετωπίσει.
Γιατί το θέμα δεν είναι αν ο 32χρονος είναι τρελός, αυτό έχει τόση σημασία όση και το αν πέσανε οι γιαγιάδες από τα σύννεφα βλέποντας μια όμορφη φωτογραφία του, αλλά πια ιστορική πραγματικότητα σηματοδοτεί αυτός.
Γιατί παρά την σίγουρη προσπάθεια αποδόμησης του ιδίου και των απόψεων του (φαντάζομαι και απαγόρευση να ακουστούν όπως αποδείχτηκε πρώτη μέρα της ακροαματικής διαδικασίας), που θα διαπιστώσουμε στο μέλλον, με τον χαρακτηρισμό τρελός να είναι μόνο η αρχή πολύ απλά δεν ακυρώνετε η ΔΡΑΣΗ του.
Είναι πια γεγονός πως το σαχλό political correct που επικρατεί μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο (προς όφελος φυσικά των αξιών της κατανάλωσης, και όχι δήθεν ανθρωπιστικών αρχών, αφού αυτές μόνο κατά το δοκούν ερμηνεύονται) όχι μόνο δεν εμπόδισε την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων αλλά μάλλον τα ενέτεινε αν δεν τα δημιούργησε κι’ όλας. Με την ίδια ψυχρή λογική που οι ανέξοδες και εν πολύς υποκριτικές ρητορίες μεγαλοαστών της ‘αριστεράς’ με καταθέσεις για το μεταναστευτικό κτλ, ‘ταίζουν’ χρυσές αυγές, μαυροχίτωνες κτλ.
Αυτές τις ημέρες, γεννήθηκε ΙΣΤΟΡΙΑ κ ένα είδωλο το οποίο πολλοί θα θελήσουν να ακολουθήσουν η και να μιμηθούν. Με αυτή του την πράξη ο Νορβηγός έγινε ΗΡΩΑΣ για μεγάλο μέρος της Ευρώπης και αν δεν με πιστεύετε αρκεί να διαβάσετε τα σχόλια που κυκλοφορούν κάτω από τις ειδήσεις, σε μπλογκ και σε φόρουμ και τα οποία θα με τρόμαζαν αν δεν ήταν αναμενόμενα.
Αναμενόμενα για τον απλό λόγο, πως όπως η ιστορία, όπως η πράξη του Νορβηγού δεν είναι απλά ρητορείες αλλά αντιπροσωπεύουν μια ΑΛΗΘΕΙΑ για το τι συμβαίνει αυτή την στιγμή ΙΣΤΟΡΙΚΑ στην Ευρώπη (και όλο τον δυτικό κόσμο θα έλεγα).
Για τον λόγο αυτό εγώ θα πρότεινα αντί ευκολίων για ‘τρελούς’ να διαβάσουμε πολύ προσεχτικά το 1500 σελίδων μανιφέστο του Anders Behring Breivik γιατί σίγουρα αποτελεί μια ματιά στο μέλλον.
Ένα μέλλον που καλπάζει ατίθασα, ένα μέλλον στο οποίο ο Breivik μπορεί να είναι ό πρώτος μάρτυρας σύμβολο, με αγάλματα σε πλατείες αν η αποχαύνωση συνεχιστεί.
Και σίγουρα θα είναι καλύτερα να κοιτάξουμε τον δράκο στα μάτια τώρα και να αναγνωρίσουμε (ως δυτικός κόσμος) πως είμαστε η αιτία αυτών των φαινομένων και ο ΘΥΤΗΣ όχι το θύμα.
Να δούμε την αλήθεια και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας, μπορεί να είναι μακάβριο, αλλά απαραίτητο εκτός και αν θέλουμε το πιθανό μέλλον που αναγγέλλει ο σταυροφόρος Breivik να μας χτυπήσει αποχαυνωμένους και ηλίθιους.
Γιατί θα έπρεπε να είναι γνωστό πως οι τρελοί και οι ιδεολόγοι τους ηλίθιους τους έχουν για πλάκα (90 76 προς ένα τουλάχιστον)
ΥΓ: Και ο τρελός δεν είναι μόνος του, εκτός αν πιστεύει κανείς πως ένας 32χρονος τρελός Νορβηγός μπορεί να γράψει κείμενο 1500 σελ με διαγράμματα, στατιστικές, αναφορές σε άλλες χώρες, μόνο και μόνο αυτά που λέει για την Ελλάδα, λίγοι Έλληνες θα τα έλεγαν κτλ.
