Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Εξόρισε με η μοίρα μου

Γιατί υπάρχει ακόμα καλλιτεχνική δημιουργία που μας δίνει δύναμη, κουράγιο και υπομονή να αντιμετωπίζουμε μέχρι και την μοίρα.



ΕΞΟΡΙΣΕ ΜΕ Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΔΑΣΗ ΔΑΣΩΜΕΝΑ
ΚΑΤΩ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟΝ ΟΡΙΟ ΚΑΛΑΜΙΩΝΑ
ΕΚΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΝE ΤΑ ΘΕΡΙΑ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΑ
Κ΄ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΡΚΟΥΔΙΑ ΜΑΛΛΙΑΡΑ ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΦΩΛΕΜΕΝΑ.
ΚΙ ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΚΙ ΑΣΚΗΜΟ ΠΟΛΛΑ ΞΑΓΡΙΓΕΜΕΝΟ
ΚΙ ΕΙΧΕ ΤΑ ΜΑΘΙΑΝ Τ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΙ ΗΤΟΝΕ ΔΥΟ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
KI EΙΧΕ ΤΣΙ ΚΕΦΑΛΕΣ ΔΙΠΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΘΩΡΙΑ ΜΕΓΑΛΗ
ΚΑΙ ΕΦΩΝΙΑΖΕ ΚΙ ΕΣΦΗΡΙΖΕ


Δεν έχω σκοπό να επαναλάβω τα καθιερωμένα περί του πως η μουσική ενώνει τους λαούς κτλ, αλλά δεν μπορώ, ακούγοντας τέτοια μουσικά θέματα, να αποφύγω την πεποίθηση πως η καλή μουσική μας διαμορφώνει εσωτερικά με τέτοιους τρόπους ασυναίσθητα, όσο λίγες εκφράσεις του πολιτισμού μπορούν.

Η παραπάνω "εκτέλεση" του ριζίτικου είναι από την μοναδική συνάντηση του Ross Daly με τους Huun Huur Tu και το τρίο Chemirani απ΄όπου προέκυψε και το εκπληκτικό άλμπουμ White Dragon το οποίο συνιστώ σε όλους ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων. Φωνητικά στο συγκεκριμένο κομμάτι ο Ψαρογιώργης.

Σε ένα επόμενο κείμενο ίσως μιλήσουμε για το έργο που έχει προσφέρει ο Ross Daly με το μουσικό εργαστήρι Λαβύρινθος το οποίο κινδυνεύει να κλείσει αφού η Ελληνική πολιτεία δεν το θεωρεί μάλλον και τόσο σημαντικό την ώρα που όλοι θυμόμαστε που πήγαιναν τα ποσά που διαχειρίζονταν το Υπ.ΠΟ.

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Ωραία που μας φίλεψες
με τούτο το τραγούδι
που μας μιλά για δάση σκοτεινά
και μαλλιαρό αρκούδι...

Και βέβαια, τώρα πρέπει καλέ Φίλε να βρω το White Dragon και να το αποκτήσω για το παίξω κιόλας στις εκπομπές μου.

Ο Ross Daly προσφέρει τεράστιο έργο ουσίας στον τόπο και την παράδοσή του και το προσφέρει σε πείσμα όλων των αντιξοοτήτων που συνάντησε κατά καιρούς. Πολλές φορές όχι από τις "εξουσίες" των υπουργείων αλλά από τις εξουσίες της χυδαιότητας των μικρών ανθρώπων του περίγυρου. "Ποιός είναι αυτός πούρθε από τα ξένα να μας πει για τα τραγούδια μας" και άλλα πολλά τέτοια ποταπά στερεότυπα.

Το μουσικό εργαστήρι Λαβύρινθος έργο δικό του έχει επίσης προσφέρει τα μέγιστα και θα είναι έγκλημα πρώτου μεγέθους αν κλείσει.

Και εδώ θέλω να ρωτήσω τι κάνουν για αυτό οι διάφορες ομάδες και όμιλοι και σύλλογοι που υπάρχουν που θεωρητικά στηρίζουν τον Ελληνικό Πολιτισμό κλπ, κλπ,κλπ,κλπ. Κάνουν κάτι;

Ή είναι για άλλη μια φορά ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ χαμένοι στον νεοελληνικό αυτισμό τους ντυμένο με...χλαμύδα;

Θα γίνουν τα Προμήθεια φέτος; Γιατί δεν γίνεται κάτι εκεί; μια πρωτοβουλία συγκέντρωσης χρημάτων ή δεν ξέρω και εγώ τι;

Πανδιων είπε...

Δεν θα απαντήσω γιατί μου βάζεις δύσκολα και έρχομαι σε δυσχερή θέση :-)

Υπομονή τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα.

"Νεοελληνικός αυτισμός" ε; Κολλητική μάλιστα νόσος.

Unknown είπε...

Από χτες, θα έχω διαβάσει έως και δέκα φορές την απάντησή σου και μια λεω να ανταπαντήσω, μια όχι...

Τέλος πάντων.

Έχω να πω-και ξέρεις πως σε εκτιμώ και σ αγαπώ- πως όσο έχουμε ανοχή και "κατανόηση" στον αυτισμό αυτού του είδους εγκληματούμε.

Και για να κάνω χρήση μιας φράσης γνωστής, η ανοχή και ο μη πόλεμος στον αυτισμό αυτού του είδους, ειδικά σε υποτίθεται ανθρώπους και "κοινότητες" που προτείνουν άλλα πρότυπα ισοδυναμεί με ενίσχυση του αίσχους. Έτσι, αντί να είμαστε "μέρος της λύσης" , είμαστε μέρος του προβλήματος. Προσωπικά, βαρέθηκα αυτή την ανοχή και ας μείνω παντελώς μόνος στο τέλος. Αρκετά με τις ευγένειες προς όλους και κυρίως προς τους "δικούς" που διαρκώς ομφαλοσκοπούν και "τρωγονται" μεταξύ τους αποδεικνύοντας πόσο τραγικά λίγοι σε ουσία είναι.

Χα! Και η λεκτική επαλήθευση σε αυτό το σχόλιο, είναι η λέξη...sadist!!!

Οι Θεοί πάντα έχουν απίθανο χιούμορ.

Πανδιων είπε...

Τελικά εγώ διάβασα το δεύτερο σχόλιο σου πάνω απο 20 φορές.

Φαντάζομαι ξέρεις πως συμφωνώ στην γενικότητα του σχόλιου σου αλλά θα απαντήσω με 2 "κλεμμένα", αφού δεν μπορώ να απαντώ σε (ρητορικές?) ερωτήσεις που απευθύνονται όχι μόνο σε τρίτους αλλά μάλιστα συλλογικότητες ( Προμήθεια πχ ).

"Άρα σιωπάν η μάχεσθαι; Το μεν ουν πρώτον, οίμαι, ηλίθιον και δουλοπρεπές, και θεομίσητον, το δεύτερον δε δίκαιον μεν και ανδρείον και ελευθέριον."

"Ο μωρός μιλά ο σοφός σιωπαίνει"

Το "μέρος της λύσης η μέρος του προβλήματος" ποτέ δεν μου πολυάρεσε αν και δείχνει να ισχύει συχνά. Γιατί δεν μου αρέσει δεν θα σου πώ :-)