Silent cries, Femen και Pagans

Υπάρχουν πράγματα που όταν σκάνε κάνουν πολύ θόρυβο. Οι χρηματιστηριακές φούσκες ή αυτές των τραπεζών  για παράδειγμα. Γεμίζουν τις ειδήσεις και θέλουμε δεν θέλουμε μας κλέβουν την προσοχή, μας καθοδηγούν, μας αλλάζουν την εστίαση, μας διαμορφώνουν την άποψη περί ουσίας, πραγματικότητας, αλήθειας.

Υπάρχουν κάποια άλλα πράγματα τα οποία δύσκολα θα εμφανίζονταν ώστε να τα προσέξουμε αν κάποιοι άνθρωποι δεν κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια, συχνά καταφεύγοντας στον ακτιβισμό για να ακουστούν. Μια τέτοια περίπτωση είναι η πρώτη Femen της Τυνησίας,  η οποία για να επαναστατήσει ενάντια στην καταπιεστική ισλαμική κοινωνία, στην οποία οι γυναίκες μονίμως κινδυνεύουν αν δεν τηρούν τις μισάνθρωπες και βάρβαρες (όσο και αν θέλω να δέχομαι τις ξένες κουλτούρες χωρίς εύκολες κρίσεις) επιταγές της, πόζαρε γυμνή, θέλοντας να ξεκινήσει ένα κίνημα κατά της καταπίεσης. Σήμερα μαθαίνουμε πως χάνονται τα ίχνη της missing in action όπως θα δηλώνονταν αν ήταν αγνοούμενη σε πολεμικές επιχειρήσεις. Η είδηση κυκλοφόρησε, χάριν της ακτιβιστικής της δράσης αρκετά.

Υπάρχουν όμως και κραυγές, οι περισσότερες, οι οποίες ουδέποτε ακούστηκαν καθώς δεν είναι όλοι εξίσου ικανοί στο να προκαλούν ντόρο και φασαρία. Μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που απλά κάθονται ήσυχα, αν όχι φοβισμένα και περιμένουν την μπόρα να περάσει.

Έτσι, περιορισμένα και χωρίς πηχυαίους τίτλους, στην παγανιστική κοινότητα του εξωτερικού κυκλοφόρησε η ιστορία της "Yana", μιας νεαρής παγανίστριας από την Συρία, η οποία επίσης φαίνεται πως χάθηκε, σιωπηλά, χωρίς να κάνει τίποτα, χωρίς να το αξίζει, μόνο και μόνο γι' αυτό που επέλεξε να είναι σε μια κοινωνία εχθρική.

Στην τελευταία της επικοινωνία πριν καιρό ανησυχούσε καθώς η ευρισκόμενη σε σύγκρουση Συριακή κοινωνία συντηρητικοποιούνταν συνεχώς, με τους ακραίους ισλαμιστές να κερδίζουν συνεχώς έδαφος, για  μια νέα "αραβική άνοιξη".

Χθες διάβασα -αν αληθεύει η είδηση - πως η μοναδική της σύνδεσμος με την παγανιστική κοινότητα, έμαθε πως τελικά η "Yana" δολοφονήθηκε στον δρόμο σαν άπιστη μάγισσα, σαν μια άλλη Υπατία ενός παράλληλου σύμπαντος, του ισλαμικού. Την κατέδωσε ο ίδιος της ο αδελφός. Οι κραυγές της δεν ακούστηκαν, ούτε θα δουν την δημοσιότητα όσο η Femen της Τυνησίας, ή οι κυπριακές τράπεζες. Την κάνει αυτό λιγότερο σημαντική στο να ακουστεί;
Δεν ξέρω, οι φίλοι της από την Pagan κοινότητα του εξωτερικού συγκέντρωσαν στην μνήμη της ένα ποσό υπέρ των γιατρών χωρίς σύνορα. Μια θετική πράξη, για καλό σκοπό, ένα σιγανό κλάμα εξίσου αθόρυβο με τις κραυγές της "Yana".

Να της αφιερώσω και εγώ το παρακάτω Κυπριακό τραγούδι, αναρωτώμενος μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει οι μουγκές κραυγές και οι σιγανοί λυγμοί να γίνουν πολεμικοί παιάνες. Γιατί πόλεμο σίγουρα έχουμε....και δεν είναι μόνο οικονομικός. Γιατί συχνά τα πιο σημαντικά πράγματα χάνονται χωρίς να ακουστούν καν.