Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό αναγκαστικά την σκέψη μου απασχολούν και οι γνωστές πολιτικές εξελίξεις με αποκορύφωμα φυσικά την επιχειρούμενη ταύτιση του παγανισμού (γενικότερα αλλά και ειδικότερα του Ελληνικού πολυθεϊσμού) με ξένες προς αυτόν σύγχρονες ιδεολογίες. Προσωπικά προσπαθώ να αποφεύγω "πολιτικές" συζητήσεις και να γράφω για αυτά τα πράγματα έχοντας διαπιστώσει πολλά χρόνια τώρα πως το να προσπαθήσεις να συζητήσεις "πολιτικά" με όρους που δεν ανήκουν στην σύγχρονη πολιτική παλέτα, με επικίνδυνα ιδεολογικοποιημένους, και άρα σε μεγάλο βαθμό, κατεστραμμένους στην λογική αντίληψη ανθρώπους, δε βγάζει πουθενά, πέρα της κατάταξης σου στους φασίστες αν μιλάς με τον χ στους άπλυτους αναρχικούς αν μιλάς με τον ψ και τους εξωγήινους αν μιλάς με τον ζ.
Παρομοίως και χωρίς κανένα αίσθημα "ανωτερότητας" ή κάτι αντίστοιχο, δεν μπορώ παρά να μένω χάσκοντας με τις άπειρες και απείρου ηλιθιότητας αναλύσεις και κυρίως αντιδράσεις που διαβάζω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα πολλά blog, στα σχόλια των Online εκδόσεων των εφημερίδων κτλ. Άλλος ένας λόγος για αποχή από την όλη συζήτηση κατά την γνώμη μου.
Όπως και να έχει, φαίνεται πως οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια μας και υπήρξε μια γενικότερη ανησυχία και κινητικότητα διάχυτες και στον αγγλόφωνο "παγανιστικό" κόσμο, ειδικά από την στιγμή που παρόμοιες καταστάσεις, δηλαδή προσπάθειες ταύτισης του παγανισμού με ξένες προς αυτόν "καταδικαστέες" ιδεολογίες, τις έχουν ζήσει πολλά χρόνια πριν και ίσως και πιο έντονα απ' ότι εμείς στο εξωτερικό. Στο πλαίσιο αυτό υπήρχαν και αρκετοί εκεί έξω, οι οποίοι με ρώτησαν την άποψη μου για τα τεκταινόμενα, την σχέση της ΧΑ με τον παγανισμό και άλλα πολλά. Αποσπάσματα μάλιστα μιας αρκετά εκτενούς τέτοιας συζήτησης χρησιμοποιήθηκαν για ένα σχετικό άρθρο στο πολύ γνωστό παγανιστικό ιστοχώρο The Wild Hunt, δείχνοντας τον βαθμό στον οποίο προβλήματα, σκέψεις και γεγονότα αντανακλούν στην ευρύτερη "παγανιστική κοινότητα".
Προφανώς στο μεγαλύτερο μέρος τους οι συζητήσεις στρέφονταν στα πράγματα που και εδώ αναγκαστικά έχω ασχοληθεί. Έχει σχέση ο παγανισμός με τον φασισμό ή με ολοκληρωτικές ιδεολογίες; Είναι η ΧΑ παγανιστική; Σε τι πολιτικούς χώρους ανήκουν οι σύγχρονοι Έλληνες παγανιστές. Έχει πολύ ενδιαφέρον να διαβάσουμε και το άρθρο αλλά και τα σχόλια απο κάτω για να διαπιστώσουμε ομοιότητες αλλά και διαφορές στο πως τίθεται η συζήτηση εδώ και πως έξω. Να δούμε τάσεις, απόψεις, γενικές γραμμές.
Μιλώντας για γενικές γραμμές βρήκα μια πολύ καλή τηλεγραφική διαχείριση του ζητήματος εδώ την οποία θέλω να αντιγράψω καθώς παρά τις κάποιες αντιρρήσεις ή ίσως διαφορετικές εστιάσεις (στα σημεία που εμφανώς απηχεί σύγχρονες αντιλήψεις/ιδεολογίες), με βρίσκει σύμφωνο.
Με 15 σημεία ο συγγραφέας παρουσιάζει όπως λέει "την απάντησή μου σε αυτή την ψυχοβλαβή κακοφωνία των χοντροκομμένων, φαρισαϊκών και υποκριτικών στάσεων" έναντι του φαινομένου, τις οποίες διαπίστωσε σε ανάλογα κείμενα, σχόλια και συζητήσεις.
Μιλώντας, όμως, για θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες, στην παράνοια των τελευταίων ημερών με τις τηλεδίκες των μελών της ΧΑ, τα πανηγύρια ή αντίστοιχα το μαύρο δάκρυ στα οποία αναλώνονται κατά τρομαχτική πλειοψηφία οι άναρθρες κραυγές που ακούω, διαβάζω και βλέπω ευτυχώς βρίσκονται και μερικά κείμενα -απ' οποιοδήποτε μέρος του ιδεολογικού φάσματος- τα οποία αν μη τι άλλο προσφέρουν μια ελάχιστη ελπίδα, πως ίσως κάπου κάποτε ενδέχεται να επανέλθουν πολιτικές συζητήσεις που να είναι κάπως λογικές, διορατικές και ας ελπίσουμε γιατί όχι γόνιμες.
Οπότε ευχαριστώ τον Περίκαλο που μου επέστησε την προσοχή σε αυτό
και η αλήθεια είναι πως διάβασα με ενδιαφέρον για πολλούς λόγους και αυτό και αυτό με το που έσκασε η υπόθεση.
Αν μη τι άλλο η διαφορά των ημι-ηλιθίων άναρθρων κραυγών και μιας σοβαρής ιδεολογικής στάσης (ακόμα και όταν μας βρίσκει αντίθετους) είναι θετικό στις μέρες μας.
Παρομοίως και χωρίς κανένα αίσθημα "ανωτερότητας" ή κάτι αντίστοιχο, δεν μπορώ παρά να μένω χάσκοντας με τις άπειρες και απείρου ηλιθιότητας αναλύσεις και κυρίως αντιδράσεις που διαβάζω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα πολλά blog, στα σχόλια των Online εκδόσεων των εφημερίδων κτλ. Άλλος ένας λόγος για αποχή από την όλη συζήτηση κατά την γνώμη μου.
Όπως και να έχει, φαίνεται πως οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια μας και υπήρξε μια γενικότερη ανησυχία και κινητικότητα διάχυτες και στον αγγλόφωνο "παγανιστικό" κόσμο, ειδικά από την στιγμή που παρόμοιες καταστάσεις, δηλαδή προσπάθειες ταύτισης του παγανισμού με ξένες προς αυτόν "καταδικαστέες" ιδεολογίες, τις έχουν ζήσει πολλά χρόνια πριν και ίσως και πιο έντονα απ' ότι εμείς στο εξωτερικό. Στο πλαίσιο αυτό υπήρχαν και αρκετοί εκεί έξω, οι οποίοι με ρώτησαν την άποψη μου για τα τεκταινόμενα, την σχέση της ΧΑ με τον παγανισμό και άλλα πολλά. Αποσπάσματα μάλιστα μιας αρκετά εκτενούς τέτοιας συζήτησης χρησιμοποιήθηκαν για ένα σχετικό άρθρο στο πολύ γνωστό παγανιστικό ιστοχώρο The Wild Hunt, δείχνοντας τον βαθμό στον οποίο προβλήματα, σκέψεις και γεγονότα αντανακλούν στην ευρύτερη "παγανιστική κοινότητα".
Προφανώς στο μεγαλύτερο μέρος τους οι συζητήσεις στρέφονταν στα πράγματα που και εδώ αναγκαστικά έχω ασχοληθεί. Έχει σχέση ο παγανισμός με τον φασισμό ή με ολοκληρωτικές ιδεολογίες; Είναι η ΧΑ παγανιστική; Σε τι πολιτικούς χώρους ανήκουν οι σύγχρονοι Έλληνες παγανιστές. Έχει πολύ ενδιαφέρον να διαβάσουμε και το άρθρο αλλά και τα σχόλια απο κάτω για να διαπιστώσουμε ομοιότητες αλλά και διαφορές στο πως τίθεται η συζήτηση εδώ και πως έξω. Να δούμε τάσεις, απόψεις, γενικές γραμμές.
Μιλώντας για γενικές γραμμές βρήκα μια πολύ καλή τηλεγραφική διαχείριση του ζητήματος εδώ την οποία θέλω να αντιγράψω καθώς παρά τις κάποιες αντιρρήσεις ή ίσως διαφορετικές εστιάσεις (στα σημεία που εμφανώς απηχεί σύγχρονες αντιλήψεις/ιδεολογίες), με βρίσκει σύμφωνο.
Με 15 σημεία ο συγγραφέας παρουσιάζει όπως λέει "την απάντησή μου σε αυτή την ψυχοβλαβή κακοφωνία των χοντροκομμένων, φαρισαϊκών και υποκριτικών στάσεων" έναντι του φαινομένου, τις οποίες διαπίστωσε σε ανάλογα κείμενα, σχόλια και συζητήσεις.
Περί ρατσισμού και σύγχρονου παγανισμού
-Απόρριψη της ιδέας ότι ο παγανισμός είναι μια «ευρωπαϊκή» θρησκεία .
- Έκθεση των σύγχρονων χριστιανικών ριζών της ρατσιστικής ιδεολογίας γενικά , και του αντισημιτισμού ειδικότερα.
- Αποδοχή του κοσμοπολίτικου χαρακτήρα του αρχαίου παγανισμού .
- Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας προς τους αυτόχθονες λαούς της Αφρικής, της Ασίας και της Αμερικής που συνεχίζουν να υπερασπίζονται και να διατηρούν τις αρχαίες παραδόσεις τους ενάντια στον πνευματικό ιμπεριαλισμό του Χριστιανισμού και του Ισλάμ .
- Δώστε έμφαση στο κοινό και αναφαίρετο πνευματικό δικαίωμα όλων των ανθρώπων , των παιδιών των Θεών .
Περί της κατάπτυστης συκοφαντίας ότι ο παγανισμός είναι εγγενώς ρατσιστικός
-Απόρριψη της συκοφαντίας ότι υπάρχει οποιαδήποτε φυσική συγγένεια μεταξύ παγανισμού και ρατσισμού .
- Παρουσίαση της χριστιανικής απολογητικής ατζέντας εκείνων που προωθούν αυτή την συκοφαντία .
- Αγκαλιάστε τις παγανιστικές κινήσεις που προέκυψαν από την ρομαντική περίοδο χωρίς το φόβο ότι υπάρχει κάτι εγγενώς ρατσιστικό σχετικά με αυτές τις κινήσεις .
- Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας με τον εβραϊκό λαό ο οποίος υπήρξε παραλήπτης των βάναυσων χριστιανικών διώξεων για όσο διάστημα υπήρξαν και οι παγανιστές.
- Υπογραμμίστε τις κοινές πνευματικές ρίζες που ενώνουν τις διάφορες πτυχές του σύγχρονου Παγανισμού , παρά του να δίνετε έμφαση στο οτιδήποτε υποτίθεται μας χωρίζει , ειδικά όταν αυτές οι υποτιθέμενες διαφορές αποδίδονται σε όρους όπως « εθνικότητα » ή «φυλή».
Περί παγανισμού και πολιτικής.
- Απορρίψτε όλες τις σύγχρονες πολιτικές ιδεολογίες .
- Εκθέστε την εγγενώς τυραννική φύση του Χριστιανισμού και του Ισλάμ , και τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα των δύο αυτών ιδεολογιών σε όλο τον κόσμο .
- Αγκαλιάστε τις αρχαίες παγανιστικές ρίζες των φιλελεύθερων δημοκρατικών αρχών .
- Δηλώστε την αταλάντευτη υποστήριξή μας στις θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες , ιδίως αυτές της ελευθερίας του λόγου και της θρησκευτικής ελευθερίας .
- Δώστε έμφαση στην κοινή ανθρώπινη λαχτάρα για ελευθερία
Μιλώντας, όμως, για θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες, στην παράνοια των τελευταίων ημερών με τις τηλεδίκες των μελών της ΧΑ, τα πανηγύρια ή αντίστοιχα το μαύρο δάκρυ στα οποία αναλώνονται κατά τρομαχτική πλειοψηφία οι άναρθρες κραυγές που ακούω, διαβάζω και βλέπω ευτυχώς βρίσκονται και μερικά κείμενα -απ' οποιοδήποτε μέρος του ιδεολογικού φάσματος- τα οποία αν μη τι άλλο προσφέρουν μια ελάχιστη ελπίδα, πως ίσως κάπου κάποτε ενδέχεται να επανέλθουν πολιτικές συζητήσεις που να είναι κάπως λογικές, διορατικές και ας ελπίσουμε γιατί όχι γόνιμες.
Οπότε ευχαριστώ τον Περίκαλο που μου επέστησε την προσοχή σε αυτό
και η αλήθεια είναι πως διάβασα με ενδιαφέρον για πολλούς λόγους και αυτό και αυτό με το που έσκασε η υπόθεση.
Αν μη τι άλλο η διαφορά των ημι-ηλιθίων άναρθρων κραυγών και μιας σοβαρής ιδεολογικής στάσης (ακόμα και όταν μας βρίσκει αντίθετους) είναι θετικό στις μέρες μας.
4 σχόλια:
Γιὰ τοὺς ἄλλους, "Κνάτ", "γνωστοὺς-ἀγνώστους", "Πάσπ", "Δάπ" δὲν ἔχω ἀκόυσει γιὰ μαχαιρώματα, ἀλλὰ γενικῶς ἰσχύει:
Ἐφ'ὅσον γενικὰ δὲν ὑπάρχουν διαφορές, ἐκεῖνες πρέπει νὰ ἐφευρεθοῦν. Γι'αυτὸ ἐφηῦραν τὸν δῆθεν παγανισμὸ τῆς Χρυσῆς Αὐγής.
Υπάρχει μια γενικότερη δεν θα έλεγα στροφή στην βία γιατί η βία μπορεί να είναι πολυσήμαντη, αλλά χουλιγκανοποίηση του κόσμου η οποία διατρέχει όλες τις εκδηλώσεις από συζητήσεις μέχρι πραγματικές εκδηλώσεις σωματικής βίας. Απλά κάποιες ομάδες εκδηλώνουν λόγω "ιδεολογίας" ή άλλων συνθηκών αυτή την χουλιγκανοποίηση πιο σωματικά. Ή διαφορά είναι επομένως μόνο στον τρόπο εκδήλωσης και όχι στο πνεύμα. Γι' αυτό και όλες οι καταδίκες του κόσμου όσο σωστές και αν είναι δεν πρόκειται να έχουν θετικό αποτέλεσμα καθώς το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο σε ένα μέρος της κοινωνίας το οποίο μπορούμε να "απομονώσουμε" ή να καταδικάσουμε και να γλυτώσουμε αλλά είναι διάχυτο σε όλα στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Όπως πολλάκις έχουμε υποστηρίξει διανύουμε μια περίοδο απερίγραπτης παρακμής όπου η σήψη κυριαρχεί παντού.
Φυσικά και η περίπου πλήρης απουσία τουλάχιστον στον λαό της αίσθησης δικαιοσύνης συμβάλει σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Δεν είναι τυχαίο που οι πρόγονοι θεωρούσαν συχνά την δικαιοσύνη κορωνίδα των αρετών.
Οἱ χούλιγκανς ἦταν τὰ πρότυπα τῶν πλείστων ἐφήβων ἀπὸ τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '70 καὶ μετά. Οἱ πρῶτες σειρὲς ἔχουν ἤδη φθάσει στὴν ἕκτη δεκαετία ἡλικιακῶς. Ἦταν θέμα χρόνου νὰ ὑπάρξῃ γενικὴ ἐξάπλωσι τοῦ φαινομένου. Βεβαίως ὁ χουλιγκανισμὸς εἶναι συνυφασμένος μὲ τὴν χριστιανικὴ ἱστορία. Ἀπὸ τὶς βεβηλώσεις τῶν ἱερῶν μας καὶ τὴν ἀντιπαλότητα μεταξὺ τῶν αἱρέσεων, ἕως τὰ Εὐαγγελικὰ καὶ τοὺς Ἐσφιγμενῖτες.
Οἱ χριστιανοὶ ἔχουν κακοποιήσει τὸν ὄρο ἀρετή, ἀφοῦ μ'αὐτὸν προσδιόρισαν τὴν θέλησι τοῦ ἐξωκοσμικοῦ καὶ ἀντικοσμικοῦ Γιαχβέχ, καὶ παράλληλα ἀπέκλεισαν τὴν δυνατότητα τοῦ ἀτόμου, ἔστω νὰ κατορθώσῃ νὰ ἀρέσῃ ἀπὸ μόνο του σ'αὐτόν. Ἐξαρτᾶται μόνον ἀπὸ τὴν θέλησι καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Γιαχβέχ, πόσο μεταξὺ ἁγιότητος καὶ σατανικότητος θὰ διαβαθμισθεῖ ὁ καθένας.
Τέτοιες ἀντιλήψεις δὲν μεταδίδονται μόνον ἀπ'εὐθείας, ἀλλὰ καὶ διὰ πολλῶν τεθλασμένων. Πολλοὶ ἔχουν ἀποῤῥίψει τὸ Σύμβολο τῆς χριστιανικῆς πίστεως, ἀλλὰ ἀκόμη ἔχουν τὴν ἀντίληψι ὅτι ἡ ἀρετὴ δὲν ἀφορᾷ τὴν καθημερινὴ ζωή ἢ δὲν ἔχουν ἰδέα ποῦ νὰ στραφοῦν, ἀφοῦ ὁ Ἑλληνισμὸς διαβάλλεται συνεχῶς ἀπὸ τοὺς πάσης φύσεως μονοθεϊστές.
Ορθότατες οι επισημάνσεις
Δημοσίευση σχολίου