Θεά όπως με στόλιζες, απλόχερα με δώρα,
δεν μου δωσες την αγκαλιά να τα χωράει όλα.
Γιατί έτσι όπως προσπαθώ, κάποια έστω να χωρέσω
φοβάμαι μην διαλέγοντας σε ύβρη υποπέσω.
συχνά αναρωτήθηκα
αν ησυχάζουν οι νεκροί βαθιά κάτω στο χώμα
ή τους ταράσσουν...- ξυπνώντας μνήμες και όνειρα-
....τα βήματα αυτών που περπατούν ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου