Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

De ominum romanorum - Όταν οι οιωνοί μιλούν



Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι κάπου θα πετύχατε, τις τελευταίες δύο ημέρες, την είδηση με τα περιστέρια της ειρήνης του Πάπα, τα οποία με το που έφυγαν από τα χέρια των δύο πιτσιρικίων, έπεσαν στα νύχια ενός γλάρου και ενός κόρακα. Καθώς η συμβολική κίνηση έγινε υπέρ της ειρήνευσης στην Ουκρανία, όπου οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις έχουν πάρει πολύ μεγάλη έκταση με νεκρούς, αρκετοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν το γεγονός σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα. Επειδή, όμως οι οιωνοί μιλούν με πολλούς τρόπους, βούιξε ο τόπος και με άλλου είδους αναγνώσεις ειδικά ανάμεσα στους πιστούς των παραδοσιακών θρησκειών, οι οποίοι εξάλλου ενσωματώνουν και την οιωνοσκοπία στα θρησκευτικά τους συστήματα. Διάβασα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά επειδή είδα τον παλαιό φίλο και συμπολεμιστή Λυκόφρων (του 12830) να ασχολείται με το θέμα επισταμένως, του ζήτησα να μας γράψει κάτι για τις πιο δυνατές παγανιστικές ερμηνείες που προέκυψαν. Παρακάτω το κείμενο απάντηση του.

De ominum romanorum Του Λυκόφρωνος
Η είδηση ήταν αρκετά εντυπωσιακή. Από το παράθυρο της επίσημης κατοικίας του Πάπα Φραγκίσκου, δύο παιδιά ελευθέρωσαν δύο περιστέρια ως ένα συμβολικό μήνυμα ειρήνης στον κόσμο. Και πριν καλά καλά πετάξουν λίγα μέτρα, ένας κόρακας κι ένας γλάρος επιτέθηκαν στα παπικά περιστέρια τα οποία κατάφεραν να ξεγλυστρήσουν, άγνωστο με πόσο σοβαρά τραύματα.
Πέρα από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που προέκυψαν, το περιστατικό ήταν αρκετά γαργαλιστικό για το μυαλό, ακόμα και για όσους έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους με οιωνούς και προγνωστικές μεθόδους. «Θα ήταν καταπληκτική εισαγωγή για θρίλερ» διάβασα σε κάποιο σχόλιο. Φυσικά. Η εισαγωγή ενός θρίλερ προσπαθεί να σε προϊδεάσει για το τι ακολουθεί στην πορεία. Ακόμα κι αν δεν έχει καμία άμεση σχέση με την πλοκή. Αρκεί η ματιά του σκηνοθέτη-παρατηρητή που μας επισημαίνει τη σύνδεση ανάμεσα σε μια συμβολική σκηνή που μπαίνει στην αρχή μιας ταινίας και την υπόθεση της ταινίας που θα επακολουθήσει: να λοιπόν μια πολύ καλή μεταφορά του τι είναι ένας οιωνός και του τι κάνει ο οιωνοσκόπος.
Αλλά που είναι ένας οιωνοσκόπος (και μάλιστα Ρωμαίος) όταν τον χρειάζεσαι;


Κάνουμε λοιπόν μια πρώτη προσέγγιση να ερμηνεύσουμε τον οιωνό με τα δικά μας, ελληνικά μέσα. Τα περιστέρια προέρχονται από τον Πάπα. Δέχονται επίθεση από ένα πουλί της ξηράς κι από ένα πουλί της θάλασσας. Ένα πουλί άσπρο κι ένα πουλί μαύρο. Δεδομένου πως, πριν την απελευθέρωση των περιστεριών είχε γίνει ειδική δέηση για ειρήνη στην Ουκρανία, μια πολύ απλή ερμηνεία λέει πως ο οιωνός ήταν απάντηση στην παράκληση του Πάπα. Και μάλιστα αρνητική απάντηση. Τελείως αρνητική.
Θα μπορούσε κανείς να αποσυνδέσει την ειδική παράκληση πιο πριν και να πει πως τα περιστέρια, αφού προήλθαν από την παπική κατοικία, συνδέονται με τον Πάπα ή το ίδιο το Βατικανό. Σ' αυτήν τη γραμμή ερμηνείας θα μπορούσε κανείς να προσθέσει πως το Κοράκι, στην ελληνική θρησκεία, συνδέεται με τον Απόλλωνα και ο Γλάρος με τον Ερμή - αν και στο μύθο της Μερόπιδος, η αδερφή της Μερόπιδος, Βύσσα, μεταμορφώνεται σε γλάρο από την Αρτέμιδα. Το να δεις τον οιωνό ως επίθεση του Απόλλωνα κι ενός απ' τα αδέρφια του ενάντια στα παπικά περιστέρια, είναι μια γοητευτική ερμηνεία, δε λέω, αλλά κάτι λείπει.


Σ' εκείνο το σημείο (κι αφού προηγουμένως έκανα την απόπειρα να ψάξω -χωρίς αποτέλεσμα- ακόμα και τη σημασία του γλάρου και του κορακιού στην εραλδική) αποφάσισα να αποταθώ σε ό,τι πιο κοντινό μπορούσα να βρω σε Ρωμαίο οιωνοσκόπο. Κι απευθύνθηκα στον Claudio Simeoni.
Με μεγάλη προθυμία, ο Claudio μας έγραψε τη δική του ερμηνεία σε ένα ιταλικό κείμενο το οποίο παραθέτω σε πρωτότυπο και μετάφραση:
« La Cornacchia Grigia costruisce nidi sugli alberi e questi nidi rappresentano il rifugio per molte specie d'uccelli. La Colomba è uno degli animali più "feroci" che esistono in natura. Quando combatte con i suoi simili non si limita a vincere, ma spesso gli uccide, con una freddezza assoluta, forandogli il cranio a colpi di becco. La Cornacchia Grigia è un "uccello spazzino" perché mangia resti di animali però è anche un predatore di uova o di piccoli uccelli.
Detto questo, Bergoglio ha liberato la Colomba e un uccello libero lo ha aggredito.
Per l'interpretazione del presagio pensiamo che Bergoglio è la Colomba e la Cornacchia Grigia è la Natura.
Negli anni '70 (1970) la Cornacchia grigia era sparita dall'Italia. Si racconta che quest'uccello, tenuto in una gabbia in una città della Toscana, veniva venduto al mercato come "Piripicchio del Perù". Quando ho acquistato una piccola casa in montagna 25 anni or sono ho visto questo uccello in un prato e ho impiegato 6 mesi per individuare la specie tanto mi era strana. Ora è arrivato in città e posso vederli fuori dalla finestra a Marghera.
La Cornacchia Grigia è come i Pagani. Li davano per estinti ed oggi sono in tutte le città d'Italia anche se non hanno ancora imparato a dialogare.»
«Το γκρίζο κοράκι φτιάχνει τις φωλιές του στα δέντρα κι οι φωλιές αυτές είναι ένα καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών. Το περιστέρι [από την άλλη] είναι ένα από τα πιο άγρια [με την έννοια της ωμότητας] ζώα που υπάρχουν στη Φύση. Όταν μάχονται μεταξύ τους, δεν αρκούνται απλώς στο να νικήσουν τον αντίπαλο, αλλά πρέπει να τον σκοτώσουν, απολύτως ψυχρά, τσιμπώντας με το ράμφος τους το κρανίο του ηττημένου μέχρι να το τρυπήσουν. Το γκρίζο κοράκι είναι ένα «πουλί καθαριστής» γιατί τρώει τα υπολείμματα που αφήνουν άλλα ζώα ωστόσο είναι και αρπακτικό αυγών και μικρών πτηνών.
Με αυτά τα δεδομένα, ο Bergoglio [το κοσμικό επίθετο του Πάπα] απελευθέρωσε το περιστέρι και ένα [ήδη] ελεύθερο πτηνό επιτέθηκε σε αυτό. Κατά την ερμηνεία του οιωνού θεωρούμε πως ο Bergoglio είναι το περιστέρι και το γκρίζο κοράκι είναι η Φύση.
Τη δεκαετία του 1980 το γκρίζο κοράκι είχε εξαφανιστεί από την Ιταλία. Λέγεται πως αυτό το πουλί, το αιχμαλωτίζανε σε κλουβί σε κάποια πόλη της Τοσκάνης και το πουλάγανε στην αγορά σαν δήθεν εξωτικό πουλί του Περού. Όταν αγόρασα ένα μικρό σπίτι στο βουνό, κάπου 25 χρόνια πριν, έτυχε να δω ένα τέτοιο πουλί σε κάποιο λιβάδι και έψαχνα για 6 μήνες μέχρι να καταφέρω να ταυτοποιήσω το είδος. Τόσο άγνωστο μου ήταν αυτό το είδος. Σήμερα, έχει φτάσει και στην πόλη και μπορώ να βλέπω γκρίζα κοράκια από το παράθυρό μου στη Μαργκέρα [πόλη έξω από τη Βενετία].
Το γκρίζο κοράκι είναι όπως οι Παγανιστές. Τους θεωρούσαν εξαφανισμένους και σήμερα βρίσκονται σε όλες τις πόλεις της Ιταλίας - αν και δεν έχουν μάθει ακόμα να μιλάνε.»


Η δύναμη, αλλά πάνω από όλα η απλότητα της ερμηνείας, με αφήσανε άφωνο. Για μια φορά ακόμα επιβεβαιώθηκε πως, σε τέτοια θέματα, είναι καλύτερα να συμβουλεύεσαι ανθρώπους που μετέχουν στην ίδια βιόσφαιρα στην οποία συνέβη το περιστατικό. Κι αυτό συμβαίνει διότι η Φύση μιλάει. Και τα παιδιά των παλιών θρησκειών, μαθαίνουν να την ακούνε.
Κι αυτό ήταν το ωραιότερο μάθημα από όλη αυτή τη διαδικασία: το να συνεχίζεις να μαθαίνεις πως σου μιλάει η Φύση. Οιωνοί και σημεία, η μαντεία σε όλες τις μορφές της, υπόσχεται σε αυτόν που θα τη μελετήσει τη γνώση του μέλλοντος. Αυτό όμως είναι μόνο το τυράκι. Η γνώση του μέλλοντος είναι το δόλωμα που έχουν βάλει οι θεοί για να σε δελεάσουν ώστε να μπεις σε αυτή τη διαδικασία: του να μελετήσεις τη Φύση, την αλληλεπίδραση των πάντων και, τελικά, τον Κόσμο. 
 -----------------------------------------


Και μιας και μιλάμε για  κοράκια συνοδεύσατε την υπόθεση και τους οιωνούς με λίγο Poe όπως τον ένιωσαν οι Omnia

Δεν υπάρχουν σχόλια: