Στο σπίτι μου ζεί εδώ και 12 χρόνια και μια γάτα. Θα μπορούσα να πώ, πως είναι "Η γάτα μου", έχοντας την ψευδαίσθηση πως έχω εξουσία πάνω της λόγω του ότι με έχει δήθεν ανάγκη, αλλά τελικά είναι Μου μόνο και μόνο γιατί έχουμε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση οπότε το "Μου" δηλώνει όχι κατοχή αλλά αγάπη και φιλία. Θα μπορούσα επίσης να πώ πως την βρήκα στον δρόμο και την μάζεψα, αλλά μάλλον αυτή με επέλεξε, με κάλεσε και εγώ την άκουσα και συμμορφώθηκα. Βλέπετε η ιστορία έχει ως εξής
Παραμονή πρωτοχρονιάς του 2000 της χριστιανικής χρονολόγησης, 7η φθίνοντος Ποσειδεώνος του 3ου έτους της 694 Ολυμπιάδος άρχοντος Βασιλέως ήτοι επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη, στο πατρώο ημερολόγιο, και ναι μεν το 2000 δεν μου λέει τίποτα αλλά ακόμα ζούμε τις καλές ανέμελες εποχές των καταναλωτικών δανείων, των προετοιμασιών για τους Ολυμπιακούς και των μεγάλων businesses οπότε η Αθήνα είναι ένα μεγάλο πάρτυ. Αποφασίζουμε με κάτι φίλους να κατεβούμε κέντρο και να γυρίσουμε τα διάφορα happening για την ημέρα από το Σύνταγμα έως το μοναστηράκι το Θησείο κτλ. Είμαι στο δρόμο και πηγαίνω πεζός να συναντηθώ με τον έναν εκ των φίλων που μένουμε κοντά, περνώντας έξω από το άλσος. Ξαφνικά ακούω ένα σιγανό νιαούρισμα. Κοιτάζω και πίσω από τα κάγκελα του άλσους βλέπω ένα κάτασπρο γατάκι το οποίο μου νιαουρίζει επίμονα. Έχω πέντε λεπτά μέχρι το ραντεβού και ο πειρασμός είναι μεγάλος. Σκύβω και το μαζεύω από κάτω. Χωράει στην χούφτα μου, ούτε μήνα δεν πρέπει να έχει κλείσει. Τα μάτια του είναι λίγο θολά, μάλλον γεννήθηκε σε σπίτι, το παράτησαν και είναι λίγο άρρωστο. Το σηκώνω στο στέρνο μου και το ψιλοχαιδέυω, σκαρφαλώνει γραπώνοντας την μπλούζα μου, γουργουρίζοντας, μέχρι τον λαιμό μου εκεί που χτυπάει δυνατά η αρτηρία. Σταματά να νιαουρίζει, ηρεμεί και γουργουρίζει ρυθμικά και υπνωτιστικά όπως μόνο τα γατιά μπορούν. Οι επιστήμονες έχουν βρει πως οι γάτες μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους με κάποια καρδιακά προβλήματα με αυτόν τον ήρεμο συντονισμό, σίγουρα όμως κάτι κάνουν και σε αυτούς που δεν έχουν πρόβλημα. Έχουν περάσει δέκα λεπτά, έχω αργήσει στο ραντεβού, πάλι θα φάω βρίσιμο. Τι σκατά να το κάνω, σπάω με την θέληση μου την σύνδεση γουργουρίσματος καρδιάς το αφήνω πάλι κάτω μέσα από τα κάγκελα στο πάρκο, πάει να πλησιάσει, στρίβω, νιαουρίζει πάλι, σφίγγομαι και φεύγω με ταχύ βήμα. Βρίσκω δύο τετράγωνα παρακάτω τον ευτυχώς πράο και υπομονετικό φίλο μου που τελικά ΔΕΝ με βρίζει για την πεντάλεπτη καθυστέρηση, συνήθως τους στήνω μισάωρα (ακόμα με βρίζουν παρά του ότι έχω πια στρώσει και είμαι Άγγλος). Φεύγουμε προς κέντρο.
Το μιλένιουμ πάρτι ωραίο αλλά πολύ κουραστικό επίσης, τα παιξα. 5-6 ώρες, 10 ποτά και κάτι "βρώμικο" για να στρώσει το στομάχι μετά, κοντεύει ξημέρωμα, παρατάω τον φίλο στην ίδια γωνία και σέρνομαι προς το σπίτι μου. Περπατάω στο πεζοδρόμιο του άλσους, έχω ψιλοξεχάσει το μικρό γατί, τα δέκα ποτά η κούραση και τα άλλα θηλυκά που γνώρισα στο κέντρο μάλλον βοήθησαν, ώσπου ξαφνικά μέσα από τα κάγκελα ένα άσπρο πραγματάκι πετάγετε ακριβώς μπροστά μου. Αποσβολωμένος το κοιτάω. Νιαουρίζει. Μια σχέση ζωής ξεκινάει εκείνη ακριβώς την στιγμή.
Φαντάζομαι πως δεν θα σας ενδιαφέρει να διαβάσετε μια ωδή για το γατί μου, να θυμίσω όμως πως η φύση μας διδάσκει πολλά. Παλαιότερα είχα μάλιστα μεταφέρει μια όμορφη παραβολή του Greer με γάτες που έδειχνε πως αντιμετωπίζει ο πολυθεϊστής τον κόσμο. Θα χρησιμοποιήσω και εγώ λοιπόν παραδείγματα από την σχέση μου με την γάτα μου σαν παραβολή για να πούμε μερικά πράγματα για τις σχέσεις των ανθρώπων με τους θεούς συνεχίζοντας την παράδοση του Greer. Βλέπετε οι γάτες είναι αξιοπρόσεκτες στο ότι - χωρίς ίχνος ύβρεως- η γατότητα τους συχνά έχει χαρακτηριστικά παρόμοια της θεότητας. Η γάτα μου μάλιστα εμφανίζει ώρες ώρες τόσο "περίεργες" συμπεριφορές και χαρακτηριστικά, ελάχιστα εμφανή σε "οικιακές γάτες", πολύ χρήσιμα για την κουβέντα μας, που όμως την κάνουν αχώνευτη για τους "αμύητους".
Γατότητα
Λέμε πως τα ζώα έχουν 6η αίσθηση αλλά μερικές φορές το παρακάνουν.
Η γάτα μου ξεχωρίζει μέσα από το διαμέρισμα του 5ου ορόφου της πολυκατοικίας αν κάποιος ανεβαίνει στον όροφο μας και αν αυτός είναι της οικογενείας η μη.
Όταν δεν είναι κάποιος για το σπίτι δεν κάνει τίποτα
Όταν είναι κάποιος που έρχεται σε εμάς πηγαίνει προς το χολ
Όταν είναι κάποιος δικός της εγώ πχ, στέκεται πίσω από την πόρτα και περιμένει
Αν αντιστοίχως έχω πάει εγώ στην πόρτα να ανοίξω σε κάποιον που έρχεται, αναλόγως με το ποιος είναι, αδιαφορεί, έρχεται μέχρι το χολ ή βγαίνει και έξω με το που ανοίξω την πόρτα. Αυτά τα κάνει ακόμα και αν είναι ξαπλωμένη και δείχνει πως κοιμάται, και ενώ το ασανσέρ μπορεί να είναι ακόμα στο ισόγειο.
Θεότητα
Οι θεοί ξέρουν από πριν ποιος προσπαθεί να τους συναντήσει. Αν και η κίνηση είναι εκ μέρους των θνητών, εμείς πασχίζουμε να προσεγγίσουμε, οι θεοί ανάλογα με την ποιότητα μας μπορεί να αδιαφορήσουν ή να έρθουν πιο κοντά μειώνοντας την απόσταση που μας χωρίζει. Στην περίπτωση που έχει αναπτυχθεί μια σταθερή σχέση μας καλωσορίζουν ως φίλοι.
Γατότητα
Οι γάτες σε αντίθεση με τους σκύλους πχ δείχνουν μεγαλύτερη ανεξαρτησία. Στην πραγματικότητα μας γράφουν παντελώς. Η δική μου το παρακάνει.
Απ' όσο την θυμάμαι ποτέ δεν ακούει στα ψιψι και σε άλλα καλέσματα. Όχι δεν είναι κουφή, απλά δεν την νοιάζει που φωνάζουμε. Βρε έλα άδω ψιψι να σε χαϊδέψω, να σου βάλω να φας, τίποτα....γείωση. Μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις που κάπου χώνεται και αράζει με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται για ώρες όπου μπορεί να την ψάχνω. Αν δεν θέλει να βρεθεί δεν... Δεν δίνει καμία σημασία. Λόγω αυτού αν και ο πατέρας μου την είχε ονοματοδοτήσει Λίζα, εμένα δεν μου έκανε ποτέ ούτε για Λίζα ούτε για ψιψι ή κάτι άλλο παρόμοιο. Είναι απλά Η ΓΑΤΑ.
Θεότητα
Δίνουμε στους θεούς ονόματα και τους καλούμε με αυτά. Οι ίδιοι όμως αδιαφορούν παντελώς και για τα ονόματα που τους δίνουμε και πιθανώς για τα καλέσματα μας. Βλέπετε εμείς τους έχουμε ανάγκη όχι αυτοί εμάς. Οπότε δεν μπορούμε να τους εξαναγκάσουμε να έρθουν, το κάνουν με την δική τους θέληση για τους δικούς τους λόγους.
Γατότητα
Και ναι μεν η γάτα μου δεν ακούει αν δεν γουστάρει και δεν θέλει πολλά πολλά, αλλά επειδή με συμπαθεί και έχουμε μια σχέση σε άσχετο χρόνο το δείχνει. Μπορεί δηλαδή να βγει από εκεί που είναι και να τριφτεί λίγο, να έρθει να ξαπλώσει δίπλα, να ανέβει αγκαλιά, να με πάρει από πίσω για μια βόλτα στα δωμάτια σαν συνοδός, να παρατηρεί τι κάνω, να μου ρίξει κάνα πλύσιμο τέτοια πράγματα. Οπότε εκεί θα βρω και ευκαιρία να την χαϊδέψω .... αν έχει όρεξη. Μπορεί πχ να κάθομαι στην πολυθρόνα και να ανέβει να κάτσει στα πόδια μου οπότε και εγώ αρχίζω να την χαϊδεύω. Και πάλι όμως μπορεί να δείξει πως δεν θέλει πολλά πολλά, "σταμάτα βλάκα μου χαλάς την γούνα", "νταξ φτάνει παραγνωριστήκαμε" και τέτοια, όπου στην περίπτωση που δεν πάω με τα νερά της μάλλον θα κατέβει, θα μου ρίξει καμιά στραβή ματιά ή μπορεί και καμιά προειδοποιητική δαγκωνιά.
Θεότητα
Όσο καλλιεργούμε την σχέση μας με τους θεούς (ή κάποιους εξ αυτών) τόσο πιο εύκολο είναι να έχουμε επαφή. Οι περιπτώσεις όπου αυτοί θα βρεθούν κοντά μας θα είναι περισσότερες και μπορεί να τους νοιώθουμε πιο οικεία. Το να θεωρήσουμε όμως αυτή την οικειότητα δεδομένη εκβιάζοντας καταστάσεις, επωφελούμενοι, ή ξεπερνώντας τα όρια είναι ύβρις με πιθανές παρενέργειες.
Γατότητα
Τα ζώα έχουν συναίσθηση πολύ ανεπτυγμένη. Η αδιάφορη γάτα μου, όταν νοιώσει πως κάτι δεν πάει καλά, είμαι στεναχωρημένος, εκνευρισμένος η κάτι άλλο, το καταλαβαίνει πολλές φορές πριν και από μένα τον ίδιο και μετριάζει την αδιαφορία της, ενισχύοντας την εκδήλωση οικειότητας προς εμένα.
Θεότητα
Οι θεοί μας γνωρίζουν καλύτερα απ' ότι εμείς τον εαυτό μας. Αν έχουμε καλή σχέση και άν θέλουν ή θεωρούν πως χρειάζεται, μας δίνουν σημασία ή μας φροντίζουν ακόμα και αν δεν το ζητήσουμε. Δεν θέλουν ιδιαίτερη αναγνώριση για αυτό, αλλά οι καλοί τρόποι λένε πως ο σεβασμός και μια ευχαριστία επιβάλλονται.
Γατότητα
Η γάτα μου σχεδόν ποτέ δεν νιαουρίζει. Όχι ότι δεν έχει φωνή, απλά δεν έχει λόγο να το κάνει. Ούτε ζητιάνος είναι ούτε πραγματευτής. Το πολύ πολύ να ανοιγοκλείσει το στόμα της αφήνοντας έναν ανεπαίσθητο ήχο. Οπότε πρέπει να την κοιτάς για το καταλάβεις. Και η ίδια όμως συνήθως το κάνει αφού την κοιτάξεις στα μάτια, κάνοντας και ένα σήκωμα του κεφαλιού της σαν να λέει, "ναι σε βλέπω που με κοιτάς, εδώ είμαι, και εγώ σε συμπαθώ."
Θεότητα
Οι θεοί ούτε διαφημίζουν την παρουσία τους ούτε προκαλούν για να τους προσέξουμε. Δεν τους νοιάζει. Όταν αναπτύξουμε όμως μια σχέση, και εφ' όσον δίνουμε προσοχή, μας ανταποδίδουν την επικοινωνία με τον δικό τους τρόπο.
Γατότητα
Στην κουζίνα του διαμερίσματος έχω ένα γατοπιατάκι για ξηρή τροφή, ένα πιατάκι μικρότερο για φρέσκο φαγητό ή κονσέρβα και ένα μπολ για νερό προς χρήση από την γάτα. Προσπαθώ να τα κρατάω καθαρά, και σε τακτικά διαστήματα να τα ανανεώνω, πχ το νερό το πρωί πριν φύγω για την δουλειά και το απόγευμα αφού γυρίσω. Η γάτα μου φυσικά και θα φάει μόνη της αν χρειαστεί, αλλά συνήθως προτιμάει την παρέα. Πως είπατε; Κι' όμως.
Για παράδειγμα, και μιλάμε για ψιλοστάνταρ συμπεριφορά όχι για κάτι που μερικές φορές συμβαίνει, το αν θα φάει η όχι εξαρτάται κυρίως από το αν θα κάτσω εκεί κοντά η όχι. Αν της βάλω φαγητό βιαστικά και φύγω, θα ρίξει μια γλυψιά και αν, και μετά θα φύγει. Για το επόμενο διάστημα θα πηγαίνει στην κουζίνα όταν βλέπει να πηγαίνω και εγώ. Επίσης συνήθως κάνει και το εξής. Μπορεί να είναι ξάπλα. Με βλέπει που σηκώνομαι να πάω κάπου, μπορεί στην τουαλέτα. Θα σταθεί μπροστά μου θα ανοιγοκλείσει το στόμα κοιτώντας με, και θα προπορευτεί δυο βήματα μπροστά μου πηγαίνοντας προς την κουζίνα σαν να λέει "ρε μεγάλε τι με πέρασες πέταξες ένα πιάτο και μου λες φάε, να είσαι και εσύ εκεί." Αν λοιπόν αδιαφορήσω και δει πως δεν ακολουθώ στρίβει και πάει ξανά για ξάπλα. Αν την συνοδέψω στην κουζίνα και κάτσω κοντά, δίπλα της τρώει. Επίσης τα ΣΚ ή σε άλλες περιπτώσεις που ενδεχομένως στρωθεί τραπέζι για μέλη της οικογενείας στο σπίτι ( η ακόμα και αν στρώσω να φάω μόνος μου πολλές φορές) το πρωτόκολλο απαιτεί την μεταφορά του γατοπιάτου από την κουζίνα εκεί που τρώνε και οι υπόλοιποι. Αν το πιάτο αφεθεί στην κουζίνα δεν τρώει, αν είναι δίπλα μας τρώει. Η γάτα είναι μέλος της οικογένειας και δεν δέχεται να παραμερίζεται. Και ναι μεν περιμένει από εμάς σε αυτές τις περιπτώσεις να τηρούμε το πρωτόκολλο, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και από την άλλη μεριά. Αν φάει πρώτη (δηλαδή πάντα) και βαρεθεί, θα πάει ή πιο δίπλα η αλλού να γλειφτεί και θα φύγει.
Θεότητα
Η λατρεία προς του θεούς πρέπει να είναι συνεχής και τακτική ανεξάρτητα αν θεωρούμε πως χρειάζεται ή όχι. Δεν θέλει πολύ χρόνο, ελάχιστο, αλλά συνεχή και μόνιμο. Επίσης οι θυσίες και προσφορές μας προς αυτούς απαιτούν το να είμαστε παρόν. Παρόν θα πει με όλο μας το είναι ΕΚΕΙ όχι μηχανικά, όχι αδιάφορα, όχι βιαστικά αλλιώς δεν θα γίνουν αποδεκτές. Σε μια τελετή οι θεοί είναι καλεσμένοι μας και πρέπει να συμπεριφερόμαστε ανάλογα, πρέπει να έχουν τόση αναγνώριση όση και οι άλλοι συμμετέχοντες σε αυτήν. Είναι εξίσου παρόντες και πιο σημαντικοί γιατί αυτοί μας έκαναν την χάρη και ήρθαν και όχι το αντίθετο, οπότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να φύγουν είτε δυσαρεστημένοι είτε ικανοποιημένοι αναλόγως.
Γατότητα
Η συμβία μου δεν τα πάει και πολύ καλά με την γάτα μου παρά το ότι γουστάρει και τα ζώα γενικότερα και τα γατιά ειδικότερα. Επειδή είναι όμως τύπος Ελμαίρας, I wanna hug it and love it and squeeze it and call it George, θεωρεί την γάτα μου περίπτωσάρα, τρελή και βλαμμένη. Νομίζω το ίδιο ισχύει και από την άλλη μεριά καθώς και η γάτα δεν δείχνει να στεναχωριέται και ιδιαίτερα γι' αυτό αν και δεν συμπεριφέρεται και σαν να είχε απέναντι της κάποιον παντελώς ξένο. Το γεγονός πως σε ανύποπτο χρόνο και όταν κατηγορούσε την γάτα πως είναι τρελή της είπα, "επ! πρόσεχε γιατί με την γάτα έχω πιο πολύχρονη σχέση απ' ότι με σένα, και την ξέρω από πιο παλιά" δεν βοήθησε φαίνεται να γεφυρωθεί η απόσταση. Παρ' αυτά η γάτα αναγνωρίζοντας την ως μέλος της οικογενείας, της συμπεριφέρεται ανάλογα, χωρίς την οικειότητα όμως που δείχνει σε μένα. Απαιτεί επίσης την ίδια συμπεριφορά και πρωτόκολλο προς την μεριά της.
Ξεκαρδιστική περίπτωση όταν κάποια στιγμή δέχτηκα τηλέφωνο από την συμβία η οποία τσαντισμένη μου λέει:.
- Ε καλά το καημένο το γατάκι σου είναι τρελό τελείως δεν παίζεται.
- Γιατί ρωτάω;
- Γιατί με το που μπήκα σπίτι νιαούριζε (ανοιγόκλεινε δηλαδή το στόμα) και με πήρε από πίσω και στηνόταν μπροστά από το πιατάκι της στην κουζίνα για να φάει (αυτό ξέχασα να πω είναι η άλλη συνήθης πρακτική όπου η γάτα στήνεται μπροστά στο πιάτο της και περιμένει - ανεξάρτητα αν το πιάτο έχει μέσα φαί ή όχι!!!-)
-Ε ωραία και;
-Ε τι και, της έβαλα φρέσκο φαγητό, της άλλαξα και το νερό, περίμενα μάλιστα και εκεί μπας και φάει και ξέρεις τι έκανε το κακόμοιρο το γατάκι σου (έτσι το λέω μερικές φορές για να της δημιουργήσω ενοχές που δεν το φροντίζει όπως πρέπει) ;
-Τι; και ετοιμάζομαι για γέλια
-Έκατσε και επί 10 λεπτά με το ρολόι έπινε νερό (ποτέ δεν το κάνει αυτό, άντε να πιεί ένα λεπτό), Στο τέλος γύρισε και με κοίταξε με μισό μάτι και έφυγε. Εγώ φταίω που ασχολούμαι κι' όλας με το τρελό το γατάκι σου.
-Καλά στο δρόμο είμαι έρχομαι λέω γελώντας
Με το που έφτασα σπίτι το κακόμοιρο το γατάκι μου με περίμενε πίσω από την πόρτα. Τρίφτηκε μια γύρα, ανοιγόκλεισε το στόμα. Ένα βήμα μπροστά από μένα κίνησε προς την κουζίνα. Ακολούθησα. Άρχισε να τρώει κανονικότατα.
Ούτε αυτό βοήθησε στο να καλυτερέψει η σχέση των δύο θηλυκών.
-Στο είπα είναι τρελή, με εσένα γιατί τρώει δηλ;
-Γιατί εγώ είμαι ο πιστός της φίλος
-Ενώ το άλλο γατάκι προχθές (ένα που πετύχαμε κάτω από την πολυκατοικία) είδες τι καλό που ήταν ήρθε κατευθείαν και έκατσε να το χαϊδέψω και να το ζουμπήξω.
-Και αυτό το λες καλό επειδή σου 'ρθε να το ζουμπήξεις;
Θεότητα
Οι θεοί και οι θεές δεν έχουν όλοι την ίδια συμπεριφορά προς όλους τους ανθρώπους. Δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις όπου δεν πληρούνται τα κριτήρια από πλευράς ανθρώπινης αλλά όταν για κάποιους λόγους με άλλους αισθανόμαστε οικεία ενώ με άλλους αποξενωμένοι. Κάποιους δεν τους πολυκαταλαβαίνουμε. Κάποιοι προσεγγίζονται με τον άλφα τρόπο κάποιοι με τον βήτα. Κάποιοι ευκολότερα κάποιοι δυσκολότερα. Κάποιοι ίσως καθόλου. Δεν μπορούμε να έχουμε με όλους την ίδια σχέση. Άπαξ όμως και αναγνωρίσουμε την παρουσία τους απαιτούν την σωστή συμπεριφορά ανεξαρτήτως των παραπάνω διαφοροποιήσεων. Ακόμα και με την ίδια συμπεριφορά όμως το αποτέλεσμα δεν είναι εξασφαλισμένο, πάρ΄ αυτά εμείς πρέπει να τηρούμε τα στάνταρ χωρίς σημαντικούς διαχωρισμούς η αρνητικότητα. Όλοι οι θεοί αξίζουν την λατρεία μας και την αναγνώριση εκ μέρους μας ανεξάρτητα αν η σχέση μας δεν είναι ίδια με όλους.
Περίπου κάπου εδώ σταματούν οι ομοιότητες της (συγκεκριμένης) γατότητας με την θεότητα. Όπως ανέφερα η γάτα μου κοντεύει ήδη τα 13 έτη ηλικιακά οπότε κάποια στιγμή βάση της αδυσώπητης Ανάγκης θα πεθάνει. Η 6πλάσια 7πλάσια διάρκεια ζωής μας, λέει πως υπό κανονικές συνθήκες αυτό θα γίνει πριν από μένα. Το σίγουρο είναι πως την ευγνωμονώ που με διάλεξε για παρέα, και για όλα όσα με έμαθε. Στο μέλλον ίσως μάθω άλλα πράγματα από έναν σκύλο, ένα καναρίνι, ένα περιστέρι, ή μια χελώνα στο δρόμο. Κάποιοι άλλοι άνθρωποι ίσως έχουν πάρει άλλα διαφορετικά μαθήματα. Ζώα άνθρωποι θεοί όλα συγγενεύουν και με τα κατάλληλα μάτια παντού βρίσκονται χρήσιμα μαθήματα. Με την κατάλληλη συμπεριφορά αναπτύσσονται και αξιόλογες σχέσεις. Τι άλλο εξάλλου έχει περισσότερη σημασία;
27-11-2013 πήγε στην συντροφιά της Μπαστ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου